Από προχθές στην Αλκυονίδα και το Στούντιο.
Καθυστέρησα να γράψω για την ταινία γιατί
ήθελα να διαβάσω πρώτα τη «Θεία
κωμωδία», η οποία λειτουργεί ως αντικατοπτρική ιστορία (mise en abyme).
Θα μεταφράσω το κείμενο του πρώτου συνδέσμου.
«Ο Αδάμ σαν από θαύμα σώζεται σε ένα τροχαίο
στο οποίο έχασαν τη ζωή τους η φίλη του η Μπάσια [Φιλιά στα λατινικά] και του
καλύτερού του φίλου, του Καμίλ. Ο Αδάμ, εξαιρετικός καθηγητής της λογοτεχνίας
στο Πανεπιστήμιο, αποφασίζει να εγκαταλείψει την καριέρα του [γίνεται πωλητής
σε σουπερμάρκετ], αλλά όχι το πάθος του για τη Θεία Κωμωδία, μοναδική αληθινή
παρηγοριά του. Μόνο όταν κοιμάται ο Αδάμ καταφέρνει να βρει ανακούφιση: ζει μια
παράλληλη ζωή σε μια ονειρική διάσταση, γεμάτη με παράξενα οράματα και δαντικές
εικόνες· μόνο εκεί καταφέρνει να δει και να μιλήσει στους αγαπημένους του. Τα
οράματα που προέρχονται από τη φαντασία του Αδάμ και τα φαντάσματα της ποίησης
γίνονται ιδιαίτερα έντονα όταν μια σειρά από συμφορές [μια πλημμύρα, η συντριβή
ενός αεροπλάνου, η έκρηξη ενός ηφαιστείου] πλήττει το έθνος».
Ακούμε στίχους και από τα τρία μέρη της «Θείας
κωμωδίας», από την Κόλαση, το Καθαρτήριο και τον Παράδεισο. Το εικαστικό μέρος της
Κόλασης και του Καθαρτηρίου είναι περιορισμένο, αντίστροφα από ό,τι στο έργο
του Δάντη, ενώ αντίθετα κυριαρχεί στο τελευταίο μέρος, με εικόνες ταμπλό σχεδόν
βιβάν, όχι σε παραδεισένιο περιβάλλον αλλά στον ίδιο τον Παράδεισο. Όσο για το
φιλοσοφικο-θεολογικό μέρος της «Θείας κωμωδίας», εδώ καταλαμβάνεται σχεδόν εξ ολοκλήρου από το λόγο της θείας που
καλύπτει αρκετό μέρος της ταινίας, μιας θείας που ανησυχεί πραγματικά για τον
ανιψιό της.
Τέτοιου είδους ταινίες όπως είναι και «Ο
αγαπημένος σου Βίνσεντ» δεν κυκλοφορούν κάθε μέρα, γι’ αυτό νομίζω δεν
πρέπει να χάσετε την «Onirica».
Posts
No comments:
Post a Comment