Πάλι το 666

Παραθέτω κατ’ αρχήν απόσπασμα από ένα κείμενό μου που το προορίζω για κάπου αλλού.
«Ήμουν μαθητής δημοτικού, σε κάποια μεσαία τάξη, και περπατούσα σε ένα μονοπάτι στο χωριό μου, στα περιβόλια. Ξαφνικά σε ένα «τράφο», σε μια ξερολιθιά που οριοθετούσε την πεζούλα από το μονοπάτι, βρήκα ένα εικονισματάκι, σε σχήμα οβάλ, στο μέγεθος της παλάμης ενός μωρού. Ήταν του αγίου Χαραλάμπου. Το πρωί είχε λειτουργηθεί η διμάρτυρη εκκλησία του χωριού. Ήταν 10 Φλεβάρη, ημέρα της χάρης του.
Πριν δυο χρόνια με πήρε τηλέφωνο μια μαμά, πανικόβλητη, για να μου πει τα προβλήματα που είχε ο γιος της με τη φιλόλογό του. Έκανα την παρέμβασή μου, το παιδί πέρασε την τάξη. Η μαμά, αγιογράφος, μου έκανε δώρο μια εικόνα του άγιου Χαράλαμπου. Την έχω κρεμασμένη πάνω από το κρεβάτι μου.
Την παρακάτω ιστορία μάς την αφηγήθηκε ο φίλος μου Χριστόφορος Χαραλαμπάκης, καθηγητής γλωσσολογίας, σε μια δεξίωση στο σπίτι του Θόδωρου Γραμματά, καθηγητή θεατρολογίας, ο οποίος είχε εποπτεύσει το διδακτορικό μου. Νόμιζε ότι την ήξερα, όμως εγώ την άκουγα για πρώτη φορά.
Ήταν κάπου δυο χρόνια πριν το 1997, χρονιά που πέθανε ο πατέρας μου. Είχε έλθει σπίτι μας μαζί με την Ιωάννα, τη γυναίκα του. Ο Χρίστος κουβέντιαζε με τον πατέρα μου, χωρίς εγώ να είμαι μπροστά. Με επαινούσε. Ο πατέρας μου του είπε –Ξέρω, ξέρω, μου το είπε ο παπάς που τον βάφτισε. Η βάφτιση είχε από ώρα τελειώσει, και ξαφνικά με φώναξε ο παπάς να δω την κολυμπήθρα. Ο σταυρός που είχε χαράξει στο λαδωμένο νερό δεν είχε διαλυθεί. Αυτό το θεώρησε καλό σημάδι.
Σε ενημέρωση για τα καινούρια βιβλία του Γυμνασίου μας παρουσίασαν ένα εκπαιδευτικό λογισμικό για τη λογοτεχνία. Δειγματικά μας πρόβαλαν τη βιογραφία του Παπαδιαμάντη, με αρχεία εικόνας και ήχου. Με έκπληξή μου άκουσα ότι και στη δική του βάφτιση συνέβη το ίδιο γεγονός, ο σταυρός δεν διαλύθηκε».
Φαίνεται ζήλεψε ο διάβολος και άρχισε να με καταδιώκει. Έτσι κανόνισε ώστε να μην επανεκλεγώ σχολικός σύμβουλος. Τα όργανά του τιμωρήθηκαν, όμως ο ίδιος επέμενε να βάλει την υπογραφή του. Έτσι, γράφω σε προηγούμενο post: «Ο διάβολος που φρόντισε να μην ξαναγίνω σχολικός σύμβουλος έβαλε και την υπογραφή του. Σήμερα πληρώθηκα με αποδοχές όχι σχολικού συμβούλου αλλά απλού καθηγητή. Πόσα ευρώ νομίζετε ότι ήταν το δεκαπενθήμερό μου; 666».
Από περιέργεια κοίταξα τις αποδοχές του δεύτερου δεκαπενθήμερου, μήπως ήταν 665 ή 667, αλλά και πάλι ήταν 666.
Την Κυριακή συνάντησα παλιό γνωστό από το στέκι της Ένωσης Κρητών Γαλατσίου, με καταγωγή από το χωριό μου. Ανταλλάξαμε τηλέφωνα. Με έκπληξή μου είδα ότι ο αριθμός του κινητού του τέλειωνε σε 666.
Φυσικά αν ήταν μόνο αυτό δεν θα έγραφα καινούριο σχετικό post. Αλλά σήμερα τρίτωσε το κακό.
Πηγαίνω στην Eurobank να ανοίξω μισθοδοτικό λογαριασμό, μια και οι καθηγητές του Βαρβακείου Λυκείου πληρώνονται μέσω Eurobank. Ανοίγω λοιπόν ένα λογαριασμό όψεως, και παίρνω το χαρτάκι με τα στοιχεία. Επειδή τα χαρτάκια χάνονται, είπα να τα γράψω και κάπου αλλού. Φαντάζεστε την έκπληξή μου βλέποντας τον κωδικό πελάτη. Ο οκταψήφιος αριθμός τελειώνει σε 666!!!!.
Ο Άρθουρ Καίσλερ έχει γράψει ένα βιβλίο με τίτλο «Οι ρίζες της σύμπτωσης», που το χρησιμοποίησα στη βιβλιογραφία του πρώτου μου βιβλίου «Παραψυχολογία, μύθος ή πραγματικότητα». Ρε μπας και δεν είναι μύθος ο διάβολος;