Στην διεύθυνση αυτή βρίσκεται το παρακάτω κείμενο με τίτλο «Συνεργάτης του καθεστώτος ο Κούντερα;» (έτσι, με ερωτηματικό) και που παρατίθεται στη στήλη του blog μου που έχει τον τίτλο Pathfinder.gr News - culture/books.
Το παραθέτω, για να απαντήσω μετά στην ερώτηση του τίτλου.
«Ο διάσημος Τσέχος συγγραφέας Μίλαν Κούντερα κατέδωσε το 1959 ένα φοιτητή στην αστυνομία της Τσεχοσλοβακίας και με βάση την κατάθεσή του ένα τρίτο άτομο καταδικάστηκε σε κάθειρξη 22 χρόνων, σύμφωνα με δημοσίευμα του περιοδικού "Respekt
Ο διάσημος Τσέχος συγγραφέας Μίλαν Κούντερα, δημιουργός του περίφημου έργου "Η Αβάσταχτη Ελαφρότητα του Είναι", κατέδωσε το 1959 ένα φοιτητή στην αστυνομία της Τσεχοσλοβακίας και με βάση την κατάθεσή του ένα τρίτο άτομο καταδικάστηκε σε κάθειρξη 22 χρόνων, σύμφωνα με δημοσίευμα του περιοδικού "Respekt". "Σήμερα, στις 16.00, ο φοιτητής Μίλαν Κούντερα, γεννηθείς την 1η Απριλίου του 1929 στο Μπρνο, παρουσιάστηκε ενώπιον της υπηρεσίας για να αναφέρει (ότι κάποιος φοιτητής θα συναντηθεί το απόγευμα με τον Μίροσλαβ Ντβόρατσεκ)... Ο τελευταίος είναι λιποτάκτης από τον στρατό και την άνοιξη του προηγούμενου έτους είχε μεταβεί στη Γερμανία, όπου είχε εισέλθει παρανόμως", αναφέρει η έκθεση της αστυνομίας με την κωδική ονομασία 624/1950. Μετά την καταγγελία, ο Ντβόρατσεκ συνελήφθη και οδηγήθηκε ενώπιον της δικαιοσύνης, που τον καταδίκασε σε κάθειρξη 22 χρόνων. Κατά τη διάρκεια της φυλάκισής του ο Ντβόρατσεκ είχε οδηγηθεί σε στρατόπεδο καταναγκαστικών έργων σε ορυχείο ουρανίου, όπως πολλοί άλλοι πολιτικοί κρατούμενοι εκείνη την εποχή. Αποφυλακίστηκε το 1963, όταν ο Μίλαν Κούντερα μόλις είχε εκδώσει τη συλλογή διηγημάτων "Γελοίοι Έρωτες", με την οποία έκανε τα πρώτα του βήματα, σύμφωνα με το δημοσίευμα του περιοδικού "Respekt".
Την εποχή εκείνη ο Κούντερα ήταν 21 χρόνων και σύμφωνα με το δημοσίευμα, δεν γνώριζε προσωπικώς τον φοιτητή που κατήγγειλε, αλλά μετέφερε στην αστυνομία πληροφορίες που είχε ακούσει από τρίτο άτομο.
Ο Ντβόρατσεκ, Τσέχος πιλότος, είχε φύγει από την Τσεχοσλοβακία το 1948, όταν η χώρα πέρασε στον έλεγχο του Κομμουνιστικού Κόμματος. Σε στρατόπεδο προσφύγων στο Μόναχο είχε στρατολογηθεί από μία τσεχοσλοβακική μυστική υπηρεσία που χρηματοδοτείτο από τους Αμερικανούς και στη συνέχεια επέστρεψε στη χώρα του για να εργαστεί ως ταχυδρόμος. Ο Μίροσλαβ Ντβόρατσεκ είναι σήμερα 80 χρόνων και ζει στη Σουηδία.
Ο συγγραφέας αρνήθηκε να απαντήσει στις ερωτήσεις του περιοδικού Respekt για την υπόθεση Ντβόρατσεκ.»
Κατ’ αρχήν υπάρχει μια ασυμφωνία σε δυο πράγματα. Λέει το άρθρο ότι ο Κούντερα γεννήθηκε το 1929 και ότι το επεισόδιο συνέβη το 1959, δηλαδή μετά 30 χρόνια. Πιο κάτω όμως λέει ότι ο Κούντερα ήταν τότε 21 χρόνων. Άρα το επεισόδιο πρέπει να έγινε το 1950.
Λοιπόν, τι ακριβώς ήταν αυτός ο Ντβόρατσεκ, που με βάση την καταγγελία του Κούντερα καταδικάστηκε σε 22 χρόνια φυλάκιση, αν και (για όποιον ξέρει αφαίρεση) φυλακίσθηκε μόνο για 13 χρόνια, αφού αποφυλακίστηκε το 1963;
Όπως αναφέρεται στο άρθρο, «είχε στρατολογηθεί από μία τσεχοσλοβακική μυστική υπηρεσία που χρηματοδοτείτο από τους Αμερικανούς και στη συνέχεια επέστρεψε στη χώρα του για να εργαστεί ως ταχυδρόμος».
Τσεχοσλοβακική μυστική υπηρεσία που εχρηματοδοτείτο από τους Αμερικανούς; Μάλλον αυτός ή αυτή που έγραψε το άρθρο δεν ξέρει καλά ελληνικά. Από πότε οι Αμερικανοί χρηματοδοτούν μυστικές υπηρεσίες καθεστώτων εχθρικών προς αυτές; Προφανώς η τσεχοσλοβακική μυστική υπηρεσία ήταν μια υπηρεσία αντικαθεστωτικών που δούλευαν με τις ευλογίες, αλλά και με τη χρηματική υποστήριξη των αμερικανών, για την ανατροπή του καθεστώτος.
Ένας καλός πατριώτης τι έχει καθήκον να κάνει; Μα να καταγγείλει αυτούς που δουλεύουν ενάντια στην πατρίδα του. Αυτό έκανε και ο Κούντερα, μέλος του κόμματος και στη συνέχεια στέλεχός του. Μετά την εισβολή των σοβιετικών τανκς στη χώρα του που έβαλε τέλος στην «Άνοιξη της Πράγας» τάχθηκε βέβαια και αυτός ενάντια στο καθεστώς.
Δυο συγγραφείς παρακολουθώ και αγοράζω ό,τι καινούριο δημοσιεύουν: Τον Κούντερα και τον Μάρκες. Τον Μάρκες γιατί είναι μεγάλος παραμυθάς. Τον Κούντερα γιατί είναι φοβερός δοκιμιογράφος, με πολλές πρωτότυπες σκέψεις. «Γιατί όλοι μιλάνε για τους 300 του Λεωνίδα, και κανείς για τους 1000 Θεσπιείς, οι οποίοι μάλιστα έμειναν χωρίς να υπάρχει κανένας νόμος της πατρίδας του που να τους υποχρεώνει;». Έτσι πάνω κάτω ξεκινάει δεν θυμάμαι ποιο μυθιστόρημά του.
«Γιατί ο Οιδίπους να βγάλει τα μάτια του νιώθοντας ένοχος για μια αιμομιξία που είχαν προαποφασίσει οι θεοί, και την οποία προσπάθησε τόσο πολύ να αποφύγει;». Έτσι περίπου ξεκινάει ένα άλλο του μυθιστόρημα, που πάλι δεν θυμάμαι ποιο είναι.
Τον Ιωάννου τον έχω για ρεζέρβα. Έτσι κι αλλιώς αυτή την εποχή έχω ελάχιστο χρόνο για διάβασμα, και γι αυτό τις τρεις παρουσιάσεις που έχω ήδη γράψει τις αφήνω για όταν θα ξεμείνω από θέμα.
No comments:
Post a Comment