Καμάλ Ταμπριζί, Μητρική αγάπη

Καμάλ Ταμπριζί, Μητρική αγάπη (1998)

Το σενάριο υπογράφει ο σκηνοθέτης μαζί με τον Reza Maghsoudi. Παίζουν οι Fatemeh Motamed Aria, Hossein Soleimani και Golshid Eqbali.
Μια ακόμη καταπληκτική συγκινητική ταινία από το Ιράν, με κεντρικό ήρωα ένα παιδί που η ορφάνια το οδήγησε στην κλοπή και από εκεί στο αναμορφωτήριο. Τον υποδύεται ο Χοσεΐν Σολεϊμανί, που παίζει με το πραγματικό του όνομα. Κι αυτός ορφανό παιδί, που μεγάλωσε σε ορφανοτροφείο. Το καταπληκτικό παίξιμό του του χάρισε το βραβείο παιδικής ερμηνείας στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας για παιδιά και νέους το 2000. Οι Ιρανοί σκηνοθέτες, συγκινημένοι, ανέλαβαν με δικά τους έξοδα τις σπουδές του παιδιού. Καμιά σχέση με το Bolliwood και τα παιδιά από το Slumdog millionaire, που έπρεπε να υπάρξει διεθνής κατακραυγή για να τηρηθούν οι υποσχέσεις του συμβολαίου, αν είναι αλήθεια κι αυτό.
Ο νεαρός Χοσεΐν ψάχνει απεγνωσμένα τη μητρική αγάπη και τη βρίσκει στο πρόσωπο μιας κοινωνικής λειτουργού. Το σκάει από το αναμορφωτήριο, πηγαίνει και τη βρίσκει, και στο εξής θα της γίνει στενός κορσές. Το δραματικό της ταινίας αντισταθμίζεται με το σκηνοθετικό χιούμορ, στο οποίο συμβάλλει σημαντικά το κοριτσάκι-κόρη της κοινωνικής λειτουργού, με το γάργαρο γέλιο του που σε παρασύρει να κι εσένα να γελάς. Τώρα, γιατί αυτή η ταινία χαρακτηρίστηκε ταινία για παιδιά και νέους, είναι κάτι που αγνοώ. Η ταινία είναι για μεγάλους, με τη διαφορά ότι μπορούν να τη δουν και μικρά παιδιά. Ο Χάρι Πότερ ναι, αυτή είναι ταινία για παιδιά, που συνήθως τη βλέπουνε και μεγάλοι (εγώ δεν την είδα). Ό, τι και να πω γι αυτή την ταινία είναι λίγο, γι αυτό καλύτερα να δώσω το λόγο στο σκηνοθέτη, που μιλάει για το μήνυμα της ταινίας.
«H αγάπη είναι η μεγαλύτερη ψυχική και πνευματική ανάγκη του σύγχρονου ανθρώπου. Χωρίς αυτήν ο άνθρωπος είναι ατελής. Όλα τα κακά προκαλούνται από την απουσία αγάπης και συμπόνιας, ενώ ό, τι είναι καλό προέρχεται από την αγάπη. Οι καταπονημένες γενιές του σήμερα βρίσκονται σε διαρκή αναζήτηση αγάπης, στοργής, κατανόησης. Τα παιδιά της γης αναζητούν τη μητέρα τους. Θέλουν να νιώθουν την αγάπη, να ζουν με αγάπη. Τα παιδιά του αύριο θα αναρωτιούνται αν θα υπάρχει μια αγκαλιά να τους ζεστάνει».
Και δυο λόγια για το σκηνοθέτη:
Γεννήθηκε στην Τεχεράνη το 1959. Σπούδασε κινηματογράφο και τηλεόραση στο Arts University της Τεχεράνης. Ξεκίνησε την καριέρα του στο σινεμά το 1979, σκηνοθετώντας μικρού μήκους ταινίες και ντοκιμαντέρ, ενώ εργάστηκε και ως διευθυντής φωτογραφίας σε ταινίες άλλων. Έχει γυρίσει αρκετές ταινίες μεγάλου μήκους από τότε, όπως Champion kid, Leily is with me, Carpet of the wind, The lizard, κ. ά.
Την ταινία την είδα στο cine+. Μη μου ξαναπεί κανείς να μην πληρώνω τη συνδρομή στην ΕΡΤ στο λογαριασμό της ΔΕΗ.