Νατάσσα Φραντζεσκάκη, Γήινες γεύσεις, Οδός Πανός 1995, σελ 60
Και στις γήινες γεύσεις, την τέταρτη ποιητική συλλογή της
Νατάσσας Φραντζεσκάκη, όπως και στις προηγούμενες, ο χρόνος
έχει μια ιδιόρρυθμη παρουσία, ως ένα παρμενιδικό
αδιαφοροποίητο ον στο οποίο παρελθόν, παρόν και μέλλον
συμφύρονται. Κυριαρχεί και εδώ επίσης ο πρατικακικός
φετιχισμός των καθημερινών πραγμάτων στα οποία η ποιητική
ευαισθησία αποκαλύπτει το ανοίκειο καθαυτό τους κάτω από την
τετριμμένη επιφάνεια της καθημερινής εμπειρίας.
Στην "Δυναστεία των πραγμάτων", μια από τις ενότητες της
συλλογής, διαβάζουμε:
"Θέλω ένα μύθο, είπε... να τον περπατήσω.
Δεν έχω άλλον, απάντησα. Εδώ οι μύθοι πέθαναν.
Τότε τελείωσες, είπε" (σελ. 57).
Η αναγκαιότητα του μύθου!
No comments:
Post a Comment