Friday, August 12, 2011

Μαντινιάδες, στο πατρικό μου



Ζητώ συγνώμη που ο ήχος είναι χαμηλός. Και οι ρίζες της σύμπτωσης: Η τελευταία μαντινάδα είναι δικιά μου, ηλικίας τριάντα χρόνων. Τότε ήμουν ερωτευμένος, έγραφα τη "Λαϊκότητα της κρητικής λογοτεχνίας" και ηθελα λέει να γράφονται κουλτουριάρικοι στίχοι στη φόρμα της μαντινιάδας, και έδωσα αυτό το δείγμα. Και η σύμπτωση, που τη συνειδητοποίησα μετά: μέσα υπάρχει η λέξη "άλικο". Και πριν μια ώρα είχα αναρτήσει βιβλιοκριτική για το "Άλικο γράμμα" του Χόθορν

2 comments:

  1. Ρόδο άλικο του ανέμου και της μοίρας!

    ReplyDelete
  2. Γεια σου Γιάννη, καιρό είχα να δω σχόλιο στο blog μου, τώρα πια όσοι κάνουν τα αφήνουν στο facebook. Την έκανα ξέρεις, πρώτη του Ιούλη κατέθεσα την αίτηση συνταξιοδότησης. Άντε, εσύ καλή υπομονή, εύχομαι να μη σας βρουν τα χειρότερα. Παρεμπιπτόντως, αν διαβάσεις αυτές τις γραμμές πριν τις 11, και δεν έχεις κάτι καλύτερο να κάνεις, πιάσε Ηχώ FM, από τις 11-13, είμαστε μια καλή παρέα, ο Γιώργης ο Λαμπράκης του σταθμου, ο Μανώλης ο Πρατικάκης και ο Χριστόφορος ο Χαραλαμπάκης, θα κουβεντιάσουμε χαλαρά, φαντάζομαι για ιεράπετρα, λογοτεχνία και άλλα σχετικά. Την καλημέρα μου

    ReplyDelete