Hitoshi Matsumoto, The scabbard samurai

Hitoshi Matsumoto, The scabbard samurai (2010)

http://wildgrounds.com/2012/01/01/thoughts-on-matsumotos-scabbard-samurai/

  Μετά την ανάρτησή μου για τους 47 ronin άρχισα να βλέπω έργα σαμουράι. Έχω ένα ξεχωριστό αρχείο σκοπεύοντας να κάνω μια συνολική ανάρτηση για τα έργα που έχω μαζέψει τόσα χρόνια και αποφάσισα να τα δω μαζεμένα, γράφοντας δυο λόγια μόνο για το καθένα. Στο έργο του Ματσουμότο «Ο ξεθηκαρωμένος σαμουράι» κάνω μια εξαίρεση, κάνοντας ξεχωριστή ανάρτηση, εξαιτίας μιας σύμπτωσης.

  Πριν λίγες ώρες έκανα την ανάρτηση του έργου της Μαριάν Σατραπί «Κοτόπουλο με δαμάσκηνα» για το οποίο έγραφα ότι είναι μια tregicomedie, που στο πρώτο μέρος βαραίνει περισσότερο η κωμωδία και στο δεύτερο η τραγωδία. Στο έργο του Ματσουμότο συμβαίνει κάτι πιο ακραίο.

  Όμως να πούμε δυο λόγια για την υπόθεση. Ο σαμουράι θα υποχρεωθεί να κάνει χαρακίρι αν σε 30 μέρες δεν καταφέρει να κάνει το γιο του άρχοντα, ο οποίος έχει πέσει σε βαθιά κατάθλιψη μετά το θάνατο της μητέρας του, να χαμογελάσει. Κάθε μέρα και μια απόπειρα. Τον πετάνε από ένα κανόνι, καβαλικεύει ένα ξύλινο άλογο κάνοντας ροντέο, με βαμμένο το στήθος του χορεύει κωμικά, και πολλά άλλα. Η μικρή κόρη του, που κυριολεκτικά κλέβει την παράσταση στο έργο, του συμπαραστέκεται, μαζί με τους δυο δεσμοφύλακές του.

  Υπάρχουν ενδοκειμενικές αναμονές και εξωκειμενικές αναμονές, οι οποίες είναι συνήθως ειδολογικές. Μια κωμωδία τελειώνει σε χάπι εντ. Βλέποντας τις κωμικές απόπειρες του σαμουράι να κάνει τον μικρό γιο του άρχοντα να χαμογελάσει, δεν έχουμε παρά να υποθέσουμε ότι το έργο είναι κωμωδία, και ότι στην τελευταία απόπειρα θα τα καταφέρει.

  Αμ δε.

  Ο Σαμουράι έχει την υποστήριξη του άρχοντα, και παρά το ότι αποτυγχάνει και στις 30 προσπάθειες, του δίνεται η ευκαιρία να γλιτώσει αν καταφέρει τον μικρό, έστω και την τελευταία στιγμή, πριν το χαρακίρι, να χαμογελάσει. Τον δασκαλεύουν να πει κάποια λόγια χιουμοριστικά στον τελευταίο του λόγο, που θα έκαναν οπωσδήποτε το γιο του άρχοντα να χαμογελάσει. Ο άρχοντας, κρύβοντας το γιο του με μια ομπρέλα, είναι έτοιμος να μαρτυρήσει ψεύτικα ότι ο γιος του χαμογέλασε ώστε να γλιτώσει τη ζωή του σαμουράι. Όμως αυτός, προς μεγάλη έκπληξη όλων, αρπάζει ξαφνικά το σπαθί και το καρφώνει στην κοιλιά του. Δεν έχουμε το χάπι εντ που περίμενα. Βρισκόμαστε μπροστά στο unhappy end του αξιοπρεπούς θανάτου του σαμουράι.

  Η διάψευση μιας αναμονής αποτελεί ένα από τα πιο σημαντικά αφηγηματικά εφέ. Έτσι δεν μπορούμε παρά να πούμε πως η ταινία μας εντυπωσίασε.