Πες της το με μια μαντινάδα, σελ. 3-11

Αν σας αρέσει, αγοράστε το και κάνετέ το δώρο. Στοιχίζει μόνο 3 ευρώ.

Πες της το με μια μαντινιάδα

Βιογραφικό

Ο Μπάμπης Δερμιτζάκης γεννήθηκε στην Ιεράπετρα της Κρήτης το 1950. Σπούδασε αγγλική φιλολογία και φιλοσοφία. Για μια δεκαετία εργάστηκε ως κα­θηγητής αγγλικών, και από το 1982 ως φιλόλογος στη μέση εκπαίδευση. Το 1993 πήρε τρία χρόνια εκ­παιδευτική άδεια για εκπόνηση διδακτορικής διατρι­βής με θέμα τις αφηγηματικές τεχνικές την οποία υποστήριξε το 1996. Έχει εκδώσει δέκα βιβλία (τα «Εισαγωγή στο θέατρο της Ιαπωνίας και της Κίνας» και «Το Φραγκιό» εκδόθηκαν από τις εκδόσεις ΑΛΔΕ), έχει γράψει πολλά άρθρα και μελέτες και έχει συμμετάσχει σε συνέδρια στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Ασχολείται επίσης με τη βιβλιοκριτική. Ξέρει οκτώ ξένες γλώσσες και έχει μεταφράσει 10 βιβλία από αγγλικά, γαλλικά και γερμανικά. Για την πλήρη εργογραφία του μπορείτε να επισκεφτείτε τις ιστοσελίδες του:

http://www.babisdermitzakis.gr    & http://www.babisdermitzakis.eu

ISBN  978-960-9451-42-0

ΤΙΤΛΟΣ: Πες της το με μια μαντινιάδα

                             (ή μαντινάδα)

Συγγραφέας:  Μπάμπης Δερμιτζάκης

Σελιδοποίηση: Αλέξανδρος Δεσύλλας

Εξώφυλλο: Δημήτρης Κλάγκος

ΤΥΠΩΘΗΚΕ ΣΕ 1000 ΑΝΤΙΤΥΠΑ

ΤΥΠΟΓΡΑΦΕΙΟ: ΒΙΒΛΙΟΤΕΧΝΙΑ

© Copyright:Εκδόσεις ΑΛΔΕ & Μπάμπης Δερμιτζάκης 2012

Κεντρική διάθεση: Ζωοδόχου Πηγής 43

Τηλ & fax: 210 3828464

www.alde.com.gr

ΜΠΑΜΠΗΣ ΔΕΡΜΙΤΖΑΚΗΣ

ΠΕΣ ΤΗΣ ΤΟ ΜΕ ΜΙΑ ΜΑΝΤΙΝΙΑΔΑ

Ιστορίες με μαντινιάδες

Όποιος διαβάζει τα γραπτά του Μπάμπη Δερμιτζάκη

γίνεται πλούσιος πολύ, κι ας μη κρατά από τζάκι!

Όποιος στου Μπάμπη τα γραφτά πέσει και κολυμπήσει

με μαργαρίτες λαμπερούς τη σκέψη θα στολίσει.

Έρη Ρίτσου

Αντί προλόγου

 Όταν ο εκδότης μου, ο Αλέξανδρος Δεσύλλας, με ρώτησε αν έχω γράψει ποτέ μαντινάδες, θυμή­θηκα τις μαντινιάδες μου. Τις είχα μαζέψει σε ένα μπλοκάκι, στο οποίο μάλιστα είχα δώσει και τίτλο. Στο εσωτερικό γράφω «έργα του ίδιου συγγραφέα» και αναφέρομαι στο «Παραψυχολογία, μύθος ή πραγματικότητα» που εκδόθηκε λίγο αργότερα, το 1981, καθώς και στην «Αναγκαιό­τητα του μύθου» και στη «Λαϊκότητα της κρη­τικής λογοτεχνίας», που αν και γράφτηκαν με­ταξύ 1980 και 1982 εκδόθηκαν αργότερα, το 1987 και 1990 αντίστοιχα.

 Οι μαντινιάδες αυτές γράφτηκαν μέσα σε μια τετραετία, 1980-1983. Ξέθαψα το μπλοκάκι από εκεί που το είχα θαμμένο, και τις πληκτρολό­γησα στον υπολογιστή. Πρόσθεσα και ελάχιστες μεταγενέστερες. Στην έκδοση αυτή ξεχωρίζω κάποιες που σχολιάζω, καθώς και κάποιες άλλες, όχι δικές μου, που μου άρεσαν πολύ και επίσης τις σχολιάζω.

Στην Ανίνα

Το μπουφάν

Δεν αγοράζω ακριβά ρούχα. Τα ρούχα θεωρώ ότι χρη­σιμεύουν για να μην κυκλοφορούμε γυμνοί (το καλο­καίρι) και για να ζεσταινόμαστε (το χειμώνα), και όχι για να κάνουμε επίδειξη. Μια φορά όμως έκανα εξαί­ρεση. Θυμάμαι, ήταν το 2002. Αγόρασα ένα ακριβό μπουφάν, Armani. Το πλήρωσα 250 ευρώ. Ήταν η χρο­νιά που μπήκαμε στο ευρώ. Μετά από μια εβδομάδα διάβασα μια μαντινιάδα στο «Βήμα». Κάποιος μιλούσε για το πουκάμισό του που ήταν Armani και το ακριβο­πλήρωσε. Την προσάρμοσα αμέσως στο μπουφάν μου. Όταν με ρωτούσε κανείς για το καινούριο μου μπουφάν και πόσο κάνει, του έλεγα την παρακάτω μαντινιάδα:

Θωρείς ετούτο το μπουφάν που γράφει πάνω Armani

ογδόντα δυο χιλιάρικα το γαμ§μ£ν© κάνει.

Έκανα μια αναγωγή στη δραχμούλα μας για να βγει η ρίμα. Αν και, σκέφτομαι τώρα, αν κατέβαζα λίγο την τιμή πάλι θα έβγαινε η ρίμα.

Διακόσια είκοσι ευρώ το γαμ§μ£ν©  κάνει.