Ευρωπέος (σελ. 30-31)

Ευρωπέος

 Η τεχνολογία και η επικαιρότητα έχουν τροφοδοτήσει συχνά σπαρταριστές μαντινιάδες, όπως:

Αυτή η αρρώστια των πουλιών μ’ έχει ανησυχήσει

μη μου ψοφήσει το πουλί που μού ’δωσε η φύση

 Βλέποντας κάποια σχόλια σε μια ανάρτηση που έκανα στο facebook θυμήθηκα την παρακάτω μαντινιάδα. Κυκλοφόρησε όταν μπήκαμε στο ευρώ.

Μετά τα εβδομήντα σου, ας είσαι κι Ευρωπαίος

σου μένουν μόνο τα ευρώ και χάνεται το πέος

 Ας είναι μετά τα εβδομήντα, πιο πρώτα να μην είναι. Και θυμήθηκα μια ιστορία που την ανάρτησα πρό­σφατα στις «Κατωχωρίτικες ιστορίες». Είναι η 23^η, η τελευταία μέχρι στιγμής. Κάνω αντιγραφή και επικόλ­ληση.

 Μας το είπε σε μια παρέα ένας χωριανός μου, όνομα και μη χωριό (τι λέω τώρα, αφού το χωριό το είπαμε, είναι το Κάτω Χωριό, το όνομα όμως δεν θα το πω).

 -Πηγαίνω που λέτε στο γιατρό και του λέω: Γιατρέ, θέλω να μου γράψεις ένα βιάγκρα. Όμως μη νομίσεις, δεν το θέλω για να πηδήξω, το θέλω για να μπορώ να τη βρίσκω όταν πηγαίνω για κατούρημα.

 Γελάσαμε πολύ·τόσο πολύ, που ξεχάσαμε να τον ρωτήσουμε αν του έγραψε τελικά το βιάγκρα ο γιατρός. Αν και πιστεύω ότι το είπε σαν ανέκδοτο, για να γελάσουμε. Δεν αποκλείεται όμως να το είπε και στο γιατρό, όχι για να του γράψει πραγματικά βιάγκρα, αλλά για να γελάσει.