Το κεράκι (σελ. 37)

Το κεράκι

 Πολλά από τα δίστιχα που υπάρχουν στον «Ερωτό­κριτο» είναι γνωστά ως μαντινιάδες. Όμως ποια από αυτά ήσαν μαντινιάδες που ο Κορνάρος ενσωμάτωσε στο έργο του και ποια τα πήρε αργότερα ο λαός και τα έκανε μαντινιάδες; Δεν ξέρω αν έχει γίνει σχετική έρευνα.

 Όταν ήμουν μικρός ήμουν πολύ άτακτος. Η μητέρα μου συχνά μου έλεγε ότι δεν με άντεχε πια και ότι θα έπεφτε στο πηγάδι να πνιγεί.

 Δεν της το συγχώρεσα ποτέ. Συχνά, όταν γύριζα και δεν την έβρισκα σπίτι, κοίταζα με αγωνία το πηγάδι, μήπως είχε πραγματοποιήσει την απειλή της.

 Ακόμη συνήθιζε να λέει: «Είχα γιο κι είχα χαρά», με ύφος που σήμαινε ότι στη συνέχεια απογοητεύθηκε πολύ.

 Επίσης μου έλεγε το εξής δίστιχο:

Κι ας ήταξα η άμοιρη πως δεν σ’ είχα ποτέ μου

κι ένα κεράκι αφτούμενο εκράτου κι ήσβησέ μου

Ήταν μεγάλη η έκπληξή μου όταν συνάντησα αργό­τερα αυτό το δίστιχο στον «Ερωτόκριτο».