Κι άλλες μαντινιάδες-Καλοσκέψου το (σελ. 25)

Καλοσκέψου το

Στο διήγημα "Να αυτοκτονήσει κανείς ή να μην αυτοκτονήσει" από τη συλλογή διηγημάτων "Το Φραγκιό" παραθέτω την παρακάτω μαντινιάδα, η οποία αποτέλεσε και τον από μηχανής θεό για να αποτρέψω τον ήρωά μου από την αυτοκτονία.

Κάτω απ’ το φως του φεγγαριού σε σκέφτομαι και κλαίω

μα σαν το καλοσκέφτομαι, ρε δε γ@μ&σ& λέω

Φαίνεται όμως ότι δεν επηρέασε μόνο τον ήρωά μου, αν και γι’ αυτόν η επίδραση ήταν καθοριστική αφού του έσωσε τη ζωή. Επηρέασε και τον παρακάτω χιώτα χι, όπως συμπεραίνω από τη φωτογραφία που κυκλοφόρησε στο διαδίκτυο.

Το ζήτημα δεν είναι η παραλλαγή, αφού και εγώ δεν είμαι σίγουρος αν την έγραψα ακριβώς έτσι· είναι το ότι ο άνθωπος αυτός ήταν τόσο χάλια ψυχολογικά από την ερωτική απογοήτευση, που δεν πρόσεξε πως ο πρώτος στίχος είναι δεκατετρασύλλαβος και όχι δεκαπεντασύλλαβος. Θα μπορούσε εύκολα να τον φτιάξει προσθέτοντας ένα «σε», γράφοντας δηλαδή: Κάτω απ’ το φως το φεγγαριού κάθομαι και σε κλαίω.