Monday, February 17, 2014

Martin Scorsese, The wolf of Wall Street (2013)


Martin Scorsese, The wolf of Wall Street (2013)

  Ο λύκος της Wall Street είναι ένας μεγιστάνας του χρηματιστηρίου, όπως ο «Πολίτης Cane» ήταν ένας μεγιστάνας του τύπου. Μια γκριμάτσα του Ντι Κάπριο, κάπου στην αρχή του έργου, μου θύμισε πολύ τον Όρσον Ουέλλες. Η ταινία, όπως διαβάζουμε στον παραπάνω σύνδεσμο, στηρίζεται στη ζωή του Jordan Belfort. Ο λύκος από το τίποτα, πουλώντας φούσκες, γίνεται μεγάλος και τρανός. Κρίμα να μην είχε κυκλοφορήσει η ταινία πριν την άνοδο του δικού μας χρηματιστηρίου, η ευφορία που είχα καταλάβει τότε αρκετούς έλληνες θα είχε μετριασθεί, θα τους έκανε πιο προσεκτικούς, και ίσως έτσι να είχε αποφευχθεί το κραχ.
  Ναρκωτικά και σεξουαλικά όργια συνοδεύουν την άνοδο αυτή, καθώς και οι αναπόφευκτες παράνομες δραστηριότητες. Με εφέ υπερβολής αρκετές φορές, ειδικά στην αρχή με την αυτοπροσωπογραφία του λύκου που απευθύνεται στο κοινό, και με αρκετό χιούμορ αρκετές άλλες, αλλά και με ένα δαιμονισμένο ρυθμό στην εναλλαγή των πλάνων και στην κίνηση της κάμερας που υποδηλώνει υφολογικά τον ίλιγγο της απότομης ανόδου, ο Σκορσέζε μας δίνει μια ακόμη αριστουργηματική ταινία, μετά τις αξέχαστες για μένα «Ταξιτζής» και «Τελευταίος πειρασμός». Αποφάσισα να δω την ταινία μετά από παραίνεση του Βλάσση του Καρακωνσταντή, του γιου του φίλου μου του Γιάννη και της Νίας, που μου μίλησε για το αριστουργηματικό παίξιμο του Ντι Κάπριο, τον οποίο είχα να δω από τον Τιτανικό.
  Είχε δίκιο. Ήταν εξαιρετικός.


No comments:

Post a Comment