Mania Akbari, 1 two 1

Mania Akbari, 1 two 1 (2011)

 Έχουμε ήδη παρουσιάσει δυο ακόμη έργα της Μάνια Ακμπαρί, τα «20 δάκτυλα» και το «10+4».

Αυτό που παρατηρούμε κατ’ αρχήν στα έργα της είναι η αριθμολατρεία στους τίτλους. Στη συνέχεια, ότι συνεχίζει επάξια την αφηγηματική τεχνική του Ten του Abbas Kiarostami όπου πρωταγωνιστεί, προεκτείνοντάς τη.

Στην ταινία του Κιαροστάμι βλέπουμε ανεξάρτητα επεισόδια που τα ενοποιεί ο χώρος: ένα αυτοκίνητο. Επίσης τα πρόσωπα είναι δύο, η οδηγός Μάνια Ακμπαρί και κάποιος άλλος επιβάτης. Μαζί του η Ακμπαρί συζητάει διάφορα θέματα όπως ο γάμος, η μοιχεία, το σεξ, η πορνεία κ.λπ.

Στις δυο ταινίες της Ακμπαρί που παρουσιάσαμε υπάρχει πάλι το ένα πρόσωπο, η ίδια η σκηνοθέτις, που συνομιλεί με άλλα, αλλά όχι στον ίδιο πάντα χώρο. Και εδώ η θεματική των επεισοδίων ποικίλει, έχοντας όμως πάντα ως εστιακό σημείο τη γυναίκα και τα προβλήματά της.

Στην καινούρια αυτή ταινία της Ακπμαρί βλέπουμε πάλι επεισόδια. Και σ’ αυτά τα επεισόδια υπάρχουν μόνο δυο πρόσωπα, αλλά με μια διαφορά: σε κάποια από αυτά η συνομιλία γίνεται βέβαια «ένα προς ένα», όχι όμως face to face, γιατί το «άλλο ένα» βρίσκεται εκτός πλάνου. Κάποιες φορές είναι δίπλα, εκτός της οπτικής περιοχής της κάμερας, και κάποιες άλλες μακριά, και η συνομιλία γίνεται με το κινητό. Σ’ αυτή την περίπτωση όμως, δίπλα στο ομιλούν πρόσωπο υπάρχει και ένα άλλο, βουβό. Κάποια στιγμή μπορεί να πιάσουν την κουβέντα.

Και μια άλλη διαφορά: εδώ υπάρχει η ενότητα μιας ιστορίας, την οποία αντιλαμβανόμαστε με κάποια δυσκολία είναι αλήθεια.

Μια γυναίκα, η Άβα, είναι το μήλο της έριδος. Δυο άντρες την πολιορκούν. Ποια είναι η αντίδραση ενός άντρα στην απόρριψη; Διαβάζουμε κατά καιρούς για άντρες που ρίχνουν βιτριόλι στις γυναίκες, αλλά στην Ινδία. Δεν ξέρω κατά πόσο κάτι τέτοιο γίνεται και στο Ιράν. Ευτυχώς όμως υπάρχουν οι πλαστικοί χειρουργοί, που «αναπλάθουν», αν και όσο είναι δυνατό.

Παλιά και στην Ελλάδα ήταν της μόδας το βιτριόλι, με τη διαφορά ότι το έριχναν οι γυναίκες στους άντρες. Ψάχνοντας στο διαδίκτυο βλέπω ότι η Σωτηρία Μπέλλου έφαγε τρία χρόνια φυλακή γιατί έριξε στον άντρα της βιτριόλι, αλλά εξέτισε μόνο τους τέσσερις.

Καλά θυμόμουνα, για να το κάνει ο Τσιτσάνης τραγούδι ήταν ενδημική η κατάσταση. Τίτλος του τραγουδιού; Το βιτριόλι.

Δεν μπορώ, θα παραθέσω τους στίχους για όσους βαρεθείτε να το ακούσετε.

Κίνδυνος θάνατος, για πάρτε το χαμπάρι,
καινούργια μέτρα οι γυναίκες έχουν πάρει.
Κι όποιος στον έρωτα σωστά δεν περπατήσει.
ένα μπουκάλι βιτριόλι θ’ αντικρίσει.
Το εξευτέλισαν το αντρικό το φύλο
κι όπως τρωγόμαστε σαν γάτα με το σκύλο,
το θηλυκό σε μια στιγμή, στην παραζάλη,
σου αμολάει το βιτριόλι στο κεφάλι.
Είναι να χάνεις το μυαλό σου εδώ και πέρα,
μας έχουν πάρει οι πανούργες τον αέρα.
Γι’ αυτό την τσάντα όταν βλέπεις ανοιγμένη,
βγάλε συμπέρασμα, ζημιά σε περιμένει!

Μεγάλε Τσιτσάνη, πάντα μας είχες έγνοια.

Δεν είναι όλα τα επεισόδια δεμένα με αυτή την ιστορία. Σε δυο επεισόδια συζητάνε για φίδια, και σε ένα άλλο βλέπουμε μια καφετζού. Δεν λέει πάντα αυτά που βλέπει στο φλιτζάνι, και τα οποία μπορεί να είναι δυσάρεστα. Λέει τα ευχάριστα που θέλει να ακούσει η πελάτισσα.  

Η ιστορία της Άβας είναι μεν κεντρική, αλλά το κεντρικό θέμα είναι και πάλι η γυναίκα με όλες τις εκφάνσεις του ψυχισμού της και τυχόν καταστάσεις που μπορεί να αντιμετωπίσει.

Εξαιρετική ταινία.