Zhang Yimou, Coming home

Zhang Yimou, Coming home (归来 2014)

  Με τον Τζανγκ Γιμόου πρωτογνώρισα τον κινέζικο κινηματογράφο, και ενθουσιάστηκα. Δεν έγραψα για πολλά έργα του γιατί τότε δεν είχα blog, όμως έχω σαν στόχο κάποια στιγμή να δω όλα του τα έργα για τα οποία δεν έγραψα. Έχω γράψει για το «Κόκκινο σόργο», «Riding alone for thousands of miles» και «The curse of the golden flower»

  Και ο συνειρμός: «The road home», μια άλλη εξαιρετική ταινία του Γιμόου.

  Και άλλος συνειρμός: «Να ζεις», μια ταινία της οποίας το φόντο είναι το ίδιο με το «Γυρνώντας σπίτι», η πολιτιστική επανάσταση και οι συνέπειές της.

  Θα έπρεπε να το γράψω στο τέλος, αλλά θα το γράψω τώρα. Υπάρχει το ιδεολόγημα για τη χρυσή νεολαία, το μέλλον της κοινωνίας, πάντα προοδευτική, κ.λπ. κ.λπ. Η νεολαία είναι ικανή για το καλύτερο, αλλά και για το χειρότερο. Στον ναζισμό τα παιδιά διδάσκονταν να καρφώνουν τους γονείς τους, νομίζω κάτι έχει γράψει ο Μπρεχτ γι’ αυτό που όμως δεν το θυμάμαι. Στην κομμουνιστική Κίνα του Μάο οι ερυθροφρουροί διδάσκονταν επίσης να καρφώνουν τους γονείς τους.

  Για όσους δεν ξέρουν, ο Μάο εξαπέλυσε την νεολαία να καταδιώξει τους αντεπαναστάτες και τα αστικά στοιχεία που υπονόμευαν την επανάσταση. Οι νέοι άλλο που δεν ήθελαν, παράτησαν τα μαθήματά τους για να κυνηγήσουν τους αντεπαναστάτες. Ο πατέρας της δασκάλας μου της Helen (θυμάμαι μόνο το δυτικό της όνομα) ήταν ερυθροφρουρός. Μας είπε ότι σήμερα τη γενιά αυτή που πήρε μέρος στην πολιτιστική επανάσταση, η οποία κράτησε δέκα χρόνια (1966-1976) την ονομάζουν «η χαμένη γενιά» γιατί έμεινε αμόρφωτη.

  Ο καθηγητής Lu Yanshi στάλθηκε σε στρατόπεδο εργασίας για αναμόρφωση. Για λόγους που δεν μας εξηγούνται στο έργο το σκάει μετά από δέκα χρόνια για να επιστρέψει σπίτι του. Η κόρη του είναι τώρα δεκατριών χρονών. Δασκαλεμένη στο σχολείο, αλλά και για να πάρει τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο μπαλέτο «Το κόκκινο γυναικείο απόσπασμα», καρφώνει τη συνάντηση του πατέρα της με τη μητέρα της στο σταθμό.

  Η πολιτιστική επανάσταση τελειώνει. Ο Lu Yanshi δεν ήταν το μεγαλύτερο θύμα. Ο γιος του κατοπινού προέδρου Deng Xiaoping έμεινε παραπληγικός από τα κτυπήματα των ερυθροφρουρών επειδή αρνιόταν να αποκηρύξει τον πατέρα του, που ήταν τότε υπό εκκαθάριση.

  Με τη λήξη της πολιτιστικής επανάστασης επιστρέφουν οι εκτοπισμένοι από τα στρατόπεδα εργασίας και «αποκαθίστανται». Επιστρέφει και ο Lu Yanshi. Θα τον υποδεχθεί η κόρη του, μετανιωμένη. Η γυναίκα του, διαταραγμένη ψυχολογικά, δεν θα τον αναγνωρίσει. Θα τον όμως αναγνωρίσει τελικά;

  Επειδή η ταινία παίζεται τώρα στους κινηματογράφους (γράφω στις 28-10-2016) δεν θα το αποκαλύψω. Βέβαια όσοι τρώγεστε να το μάθετε, μπορείτε να ανοίξετε τον σύνδεσμο που έχω της βικιπαίδειας.

  Κόντευα να το ξεχάσω, στο ρόλο της γυναίκας είναι η Gong Li, η παλιά μούσα του Τζανγκ Γιμόου. Ξανάσμιξαν επαγγελματικά. Αν ξανάσμιξαν και στη ζωή δεν ξέρω.

  Ό,τι έργο παίζεται του Τζανγκ Γιμόου αξίζει να το δείτε, είναι από τους κορυφαίους.