Αντικείμενα της παλιάς εποχής

  Και κάποια ακόμη αντικείμενα της παλιάς εκείνης εποχής, σε επιμέλεια του φίλου μου του Γιώργη του Μανιαδάκη. Σε πρώτο πλάνο, ποδοκίνητος αγγειοπλαστικός τροχός (του αγγειοπλάστη Μπλαζογιώργη, δεκαετία εξήντα). Πίσω το γνωστό σε όλους σταμνί, με το οποίο κουβαλάγαμε το νερό από τη βρύση, τοποθετημένο στη βάση του. Από κάτω το μπουδαγόβρασκο. Σ’ αυτό μέσα βάζανε οι νοικοκυρές τα λερωμένα ασπρόρουχα. Από πάνω τοποθετούσαν την ανθομαντήλα (το πανί που κρέμεται), και πάνω εκεί έβαζαν στάχτη από το τζάκι. Μετά έχυναν καυτό νερό. Το νερό παρέσυρε το ανθρακικό κάλιο της στάχτης που έχει λευκαντικές ιδιότητες. Το νερό αυτό μέσα στο μπουγαδόβρασκο το λέγαμε στο χωριό μου αλουσά, που αργότερα έμαθα πως το λένε και αλισίβα.

  Δίπλα κρεμασμένος είναι ο λύχνος. Ένα φυτίλι στη γλώσσα του και λάδι στο κοίλο του μέρος ήταν τα απαραίτητα για το φωτισμό. Θυμάμαι έναν τέτοιο παίρναμε με τη μητέρα μου τα βράδια και πηγαίναμε στσι χοχλιούς. Κάτω είναι το σίδερό μας, με κάρβουνα. Και δίπλα ο χερόμυλός μας, για τον οποίο μιλήσαμε σε προηγούμενη ανάρτηση.