Trey Edward Shults, It comes at night (Έρχεται τη νύχτα, 2017)

Trey Edward Shults, It comes at night (Έρχεται τη νύχτα, 2017)

Από σήμερα στους κινηματογράφους.

  Horror, mystery, χαρακτηρίζει το έργο το IMDb, και η βικιπαίδεια ψυχολογική ταινία τρόμου. Δεν είναι του γούστου μου τα horror, όμως πρέπει να πω ότι δεν το είδα και τόσο τρόμου, με εξαίρεση…

  Αλλά αυτό θα το πω στο τέλος.

  Το φόντο της ιστορίας είναι μια μίξη μέλλοντος και παρελθόντος· ενός «μεσαιωνικού» παρελθόντος, που κατά καιρούς μάστιζαν την ανθρωπότητα επιδημίες όπως η χολέρα και η πανούκλα, και μέλλοντος, γιατί βλέπουμε οι άνθρωποι να φοράνε μάσκες, σαν αυτές τις αντιασφυξιογόνες.

  Ο Πωλ, η Σάρα και ο γιος τους ο Τράβις, έχουν κλειστεί στο εξοχικό τους σε ένα δάσος, μακριά από την πόλη που έχει ξεσπάσει η επιδημία. Ο παππούς έχει προσβληθεί πριν από τα γράμματα της αρχής. Δεν θα περιμένουν να πεθάνει, θα τον σκοτώσει ο Πωλ.

  Στη συνέχεια προστίθεται μια ακόμη οικογένεια, ο Γουίλ, η Κιμ και ο μικρός γιος τους, σχεδόν μωρό, ο Άντριου. Επεισοδιακά, αλλά δεν είναι ανάγκη να πούμε πώς.

  Η εξαίρεση ποια είναι;

  Δεν θα σας τη μαρτυρήσω, αλλά θα σας αφήσω να την μαντέψετε.

  Η Laura Ramsey είναι μια ωραία ηθοποιός. Την πρωτοείδα στο έργο του μαροκινού Nabile Ayouch «Whatever Lola wants». Αποφάσισα να δω κι άλλες ταινίες της. Μια από αυτές ήταν και το «No one lives» (σ’ αυτήν ο σύνδεσμος δεν είναι δικός μου, εκείνη την εποχή ούτε κατά διάνοια θα έγραφα για ταινία τρόμου).