Από
χθες στους κινηματογράφους.
Crime, drama χαρακτηρίζει την ταινία το IMDb, όμως
εγώ θα πρόσθετα και το comedy,
αφού υπάρχει ένα διάχυτο χιούμορ στην ταινία.
Λίγες ημέρες
πριν την παύση πυρός του Α΄ Παγκοσμίου ο Αλμπέρ Μεϊγιάρ σώζει τη ζωή του
Εντουάρ Περικούρ. Ο υπολοχαγός Πραντέγ, διατάζοντας μια παράλογη επίθεση, θα
οδηγήσει στον φοβερό τραυματισμό του: το κάτω σαγόνι του έχει αποκοπεί. Ο Αλμπέρ
τον περιποιείται, ακόμη και μετά το τέλος του πολέμου, γιατί ο Εντουάρ δεν
θέλει να επιστρέψει στους δικούς του. Ο πατέρας του, μεγαλοπαράγοντας, ήταν
πολύ καταπιεστικός και δεν έτρεφαν τα καλύτερα αισθήματα ο ένας για τον άλλο.
Ο Πραντέγ κάνει
μια περιουσία με τα πτώματα του θυμάτων τα οποία ξεθάβει (οι γερμανοί τελικά
δεν ήσαν οι πρώτοι διδάξαντες στα στρατόπεδα συγκέντρωσης τον δεύτερο παγκόσμιο
πόλεμο) ενώ ο Αλμπέρ και ο Εντουάρ, ο οποίος έχει ένα τεχνητό σαγόνι και φοράει
πάντα μια μάσκα, διαφορετική κάθε φορά, σκαρφίζονται μια μεγάλη απάτη: να
πουλήσουν μνημεία στους συγγενείς των θυμάτων του πολέμου μέσα από ένα κατάλογο
με σχέδια, τα οποία όμως δεν σκοπεύουν να κατασκευάσουν. Απεναντίας θα
σουφρώσουν τα χρήματα και θα το σκάσουν στο εξωτερικό.
Τι θα γίνει
με τους απατεώνες;
Είπαμε, το
έργο είναι και κωμωδία, έτσι θα την πληρώσει ο κακός ενώ οι καλοί θα γλιτώσουν.
Τι θα γίνει
με το ειδύλλιο του Αλμπέρ με την υπηρέτρια των Περικούρ; Και οι σχέσεις πατέρα
και γιου δεν θα αποκατασταθούν;
Όχι, δεν θα
κάνω το σπόιλερ, να πάτε να δείτε την ταινία.
Η οποία
είναι εξαιρετική. Θα τη λέγαμε one man show μια και ο Albert Dupontel δίνει ένα ρεσιτάλ ερμηνείας στο ρόλο του συνονόματού του ήρωα, αν δεν
ξεχωρίζαμε και τη σκηνοθεσία, την οποία υπογράφει ο ίδιος. Κανονική διάρκεια
των πλάνων και των επεισοδίων, κανονικός ρυθμός χωρίς κοιλιά, την απολαύσαμε
πραγματικά χωρίς να μας κουράσει στο ελάχιστο.
No comments:
Post a Comment