Το «Πικρό χρήμα» δεν προβλήθηκε στους κινηματογράφους, όμως το πρόβαλε η
ΕΡΤ2. Τυχεροί όσοι το είδατε, αν ξαναπροβληθεί μη το χάσετε.
Μετά τον «Άνθρωπο δίχως όνομα» που μας γέμισε με
θαυμασμό και την «Κα Φανγκ» που μας γέμισε με
τρόμο, το «Πικρό χρήμα» μας γέμισα με συμπόνια· συμπόνια για τους κινέζους
εργάτες που δουλεύουν κακοπληρωμένοι, πολλοί μακριά από τις οικογένειές τους,
για να καταφέρουν να επιβιώσουν.
Οι περισσότεροί μας – δεν ρισκάρω
να πω όλοι – έχουμε αγοράσει φτηνά κινέζικα ρούχα. Οι περισσότεροι, αν όχι
όλοι, έχουμε διαβάσει για τις σκληρές συνθήκες κάτω από τις οποίες δουλεύουν οι
κινέζοι εργάτες, με εξευτελιστικούς μισθούς.
Δεν δουλεύουν όλοι με μισθό, κάποιοι
δουλεύουν με το κομμάτι. Αλλά και αυτοί, για να προσληφθούν, πρέπει να είναι
γρήγοροι, οι παραγγελίες δεν μπορούν να περιμένουν.
Ο Wang Bing δίνει μέσα από το ντοκιμαντέρ αυτό και
προσωπικές ιστορίες. Ξεχωρίζει η ιστορία της Ling Ling, το όνομα της οποίας
φαίνεται στα credits του IMDb. Μετά από πολλούς τσακωμούς με τον άντρα της φεύγει από
το σπίτι. Όμως κάποια στιγμή επιστρέφει για να του ζητήσει χρήματα. Αυτός τη
διώχνει με σκαιότητα, απειλώντας να τη χτυπήσει. Στο τέλος όμως του ντοκιμαντέρ
τους βλέπουμε φιλιωμένους.
Εξαιρετικός ντοκιμαντερίστας ο Wang Bing, ελπίζω να δω και άλλες
ταινίες του.
No comments:
Post a Comment