Sam Peckinpah, The wild bunch (1969)

Sam Peckinpah, The wild bunch (1969)

  Τα western είναι αγαπημένο μου είδος αλλά δυστυχώς δεν έχω πια τον χρόνο να τα βλέπω, άλλα έργα βρίσκονται πιο πάνω στην ατζέντα των προτιμήσεών μου. Βλέποντας όμως ότι ο Syd Field στο βιβλίο του «Τα θεμέλια της σεναριογραφίας» αναφέρεται σ’ αυτή την ταινία είπα να τη δω. Δηλαδή να την ξαναδώ, γιατί ήμουν σίγουρος ότι την είχα δει παλιά.

  Όμως δεν είμαι σίγουρος κατά πόσο κολλάει εδώ το παράδειγμα του Syd για τη στοιχειακή δομή ενός σεναρίου: Αρχή με το Σημείο Α, Σύγκρουση με το Σημείο Β, Λύση. Τα σημεία είναι πυρηνικά γεγονότα που πυροδοτούν τα επόμενα μείζονα επεισόδια.

  Η άγρια συμμορία ληστεύει μια τράπεζα. Υπάρχουν τα απρόβλεπτα, τους πυροβολούν, αλλά καταφέρνουν να ξεφύγουν. Όταν πια βρίσκονται σε ασφάλεια κοιτάζουν τα κλεμμένα. Τελικά ήταν χάλκινοι κρίκοι. Κάποιος τους ξεγέλασε.

  Δεν μπορεί να θεωρηθεί αυτό Σημείο Α, γιατί στη συνέχεια τους βλέπουμε να πηγαίνουν για άλλα. Πηγαίνουν στο Μεξικό (βρίσκονται στα σύνορα), στο χωριό ενός από αυτούς. Εκεί θα πλακώσει μια μονάδα του Χουέρτα. Οι στρατιώτες αυτοί του είχαν σκοτώσει τον πατέρα, ενώ η αρραβωνιαστικιά του τους ακολούθησε, για να μην πεθάνει λέει από την πείνα. Ο Χουέρτα είναι ο προδότης της επανάστασης. Ο Πάντσο Βίλλα βρίσκεται στο κατόπιν του. Όταν προβάλλουν οι άνδρες του αυτοί το βάζουν στα πόδια.

  Ο αρχηγός της συμμορίας θα διαπραγματευθεί με τον επικεφαλής αξιωματικό: θα ληστέψουν ένα τραίνο που μεταφέρει πυρομαχικά. Οι ίδιοι δεν θέλουν να έχουν μπελάδες με την αμερικανική κυβέρνηση.

  Αυτό είναι το δεύτερο μεγάλο επεισόδιο της ταινίας, πολύ πιο συναρπαστικό.

  Από τα δεκαέξι κιβώτια κατακρατείται το ένα. Αυτός που του σκότωσαν τον πατέρα θέλει να το δώσει στους χωριανούς του για να πολεμήσουν τον Χουέρτα. Όμως αυτοί δεν έχουν τέτοια διάθεση, τον καρφώνουν, και έτσι η συμμορία αναγκάζεται να τον αφήσει στα χέρια των ανδρών του Χουέρτα.

  Εδώ δεν βλέπω κανένα Σημείο Β. Το Σημείο Β. είναι off-stage. Απλά κάποια στιγμή βλέπουμε τη συμμορία να πηγαίνει στο χωριό και να ζητάει από τον επικεφαλής αξιωματικό να τους δώσει τον δικό τους, τον οποίο έχουν βασανίσει άγρια. Αυτός υποκρίνεται ότι θα τους τον δώσει αλλά την τελευταία στιγμή τον μαχαιρώνει. Η αντίδραση είναι άμεση από τη μεριά της συμμορίας, ο αρχηγός τον πυροβολεί.

  Πέντε εναντίον μιας ολόκληρης στρατιωτικής μονάδας δεν έχουν και πολλές πιθανότητες να ξεφύγουν, και ας έχουν στην κατοχή τους το μυδράλιο. Θα σκοτωθούν μέχρι ενός, αφού βέβαια ξεκληρίσουν σχεδόν όλους τους στρατιώτες.

  Συναρπαστική ταινία, χάρηκα που την ξαναείδα.