Yasujiro Ozu. 1.Student romance: days of youth (Gakusei romansu: wakaki hi, 1929)

Yasujiro Ozu. 1.Student romance: days of youth (Gakusei romansu: wakaki hi, 1929)

  Έχω δει όλες τις σωζόμενες ταινίες του Όζου και έχω γράψει γι’ αυτές σε ένα αρχείο. Σκοπός μου ήταν να γράψω και μια εισαγωγή αφού διαβάσω για τον Όζου, και κυρίως το βιβλίο «Ozu and the poetics of cinema» του Stam Bordwell, 416 σελίδες, και να το αναρτήσω σαν βιβλίο αυτοέκδοσης. Επειδή αυτό βλέπω να πηγαίνει στις καλένδες, και επειδή ποιοι θα καθίσουν να το διαβάσουν, είπα να αναρτήσω σιγά σιγά ό,τι έχω γράψει για τις ταινίες του. Για κάθε ταινία θα δίνω τον σύνδεσμο της προηγούμενης. Και, πού ξέρεις, μπορεί κάποια στιγμή να καταφέρω να γράψω αυτή την εισαγωγή.

  Το «Φοιτητικό ρομάντζο: μέρες νιότης» είναι το πιο παλιό σωζόμενο έργου του Όζου. Πρόκειται για μια νεανική κωμωδία, με αρκετά gang του βωβού. Δυο φοιτητές και μια κοπέλα είναι οι κύριοι πρωταγωνιστές.

  Ο πρώτος φοιτητής, ανεπρόκοπος, έχει επινοήσει ένα τρόπο για να βρει κοπέλα: βάζει επιγραφή «ενοικιάζεται» στο δωμάτιό του. Απορρίπτει όλους τους επίδοξους ενοικιαστές μέχρι να έλθει η όμορφη κοπέλα. Της πιάνει κουβέντα, παίρνει τα πράγματά του, αλλά της αφήνει ως δώρο ένα πίνακα. Θα επιστρέψει την επομένη, τάχα για να τον πάρει. Αυτή του θυμίζει ότι της τον έκανε δώρο. Μα και βέβαια, το είχε ξεχάσει.

  Πάνω στην κουβέντα μαθαίνει ότι θα πάει σκι. Μα και αυτός σκοπεύει να πάει. Στο μεταξύ είχε θρονιαστεί με το έτσι θέλω στο δωμάτιο του άλλου φοιτητή. Αυτός είναι μελετηρός.

  Τελικά θα βρεθούν και οι δυο στο χιονοδρομικό και θα φλερτάρουν την κοπέλα. Όμως ο ανεπρόκοπος συνεχώς του βάζει εμπόδια, ώστε να μένει μόνος μαζί της.

  Εδώ ταιριάζει η παροιμία: δυο γάιδαροι παλεύανε για ξένο αχυρώνα. Η κοπέλα έχει φίλο. Έρχεται και η μητέρα της, θα κάνουν τον αρραβώνα στο χιονοδρομικό καταφύγιο.

  Οι δυο νέοι παίρνουν απογοητευμένοι το δρόμο της επιστροφής. –Μα τόσο γρήγορα φεύγετε; Τους ρωτάνε οι συμφοιτητές τους.

  Ναι, τόσο γρήγορα.

  Βρίσκονται στο τραίνο και συζητούν για τις εξετάσεις. Ο ανεπρόκοπος πιστεύει ότι έχει πιάσει το 40, που από ό,τι κατάλαβα είναι η βάση. Ξαφνικά αντιλαμβάνονται τον καθηγητή στο μάθημα του οποίου έδωσαν εξετάσεις. Αλλά τους αντιλαμβάνεται και αυτός. Δεν μπορούν να κάνουν διαφορετικά: πηγαίνουν και τον χαιρετούν ταπεινά. Αυτός κοιτάζει τις βαθμολογίες. 37. -Πρέπει νεαροί μου να διαβάζετε αντί να τρέχετε στα χιονοδρομικά, τους λέει.

  Στο τέλος τους βλέπουμε θλιμμένους στο δωμάτιό τους. Ο ανεπρόκοπος συνέρχεται γρήγορα. Του λέει το κόλπο για να βρει κοπέλα. Σε ένα χαρτί γράφει «ενοικιάζεται δωμάτιο» και το κολλάει απ’ έξω.

  Ο εικοσιεπτάχρονος τότε Όζου γυρίζει μια εύθυμη ταινία για τα φοιτητικά νιάτα. Ο ίδιος δεν είχε καταφέρει να περάσει στο πανεπιστήμιο, ούτε στο οικονομικό ούτε στο παιδαγωγικό τμήμα. Βρήκε όμως δουλειά σαν βοηθός δασκάλου, όπως και ο Αρμαντέηλ στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Wilkie Collins, που συμπτωματικά διαβάζω τώρα. Στην ταινία αυτή είδαμε τα σκονάκια (τον φοιτητή που τα επιδείκνυε θριαμβευτικά στους συμφοιτητές του μετά το διαγώνισμα τον πήρε χαμπάρι ο καθηγητής του που περνούσε δίπλα. Τα κόβει κομματάκια και τα τρώει. Φυσικά μάταια, την έχει βάψει), και θυμηθήκαμε τον τρόπο που είχαμε για να βρούμε τα σος: πετάγαμε το βιβλίο στον αέρα και κοιτάζαμε σε πια σελίδα άνοιξε πέφτοντας.

  Ανάλαφρη, ευχάριστη κωμωδία. Μπορείτε να τη δείτε στο Youtube.