John S. Baird, Stan & Ollie (2018)

John S. Baird, Stan & Ollie (2018)

  Είδα με συγκίνηση την ταινία, καθώς το δίδυμο αυτό είναι από τα αγαπημένα μου. Και, θα το ξαναγράψω άλλη μια φορά: σε μια κωμωδία με ενδιαφέρει κυρίως το πόσο γελάω και δευτερευόντως τα υπάρχοντα μηνύματα. Τσακωνόμουν, θυμάμαι, πριν δεκαετίες στο «Κέντρο Ζωής και Πολιτισμού», επιμένοντας να τους τοποθετώ δίπλα στον Τσάπλιν.

  Η ταινία τούς παρακολουθεί στη μεγαλύτερη διάρκειά της όχι στις μέρες της δόξας τους αλλά στις μέρες του απόηχού της. Οι ήρωές μας, μετά το 1950, δεν έχουν πια πιθανότητα να γυρίσουν ταινίες. Μια απόπειρα να βρουν χρηματοδότη για μια παρωδία του Ρομπέν των Δασών, παρόλο που ξεκινάει με υποσχέσεις και καλούς οιωνούς, δεν θα ευοδωθεί τελικά. Μένουν όμως τα θεατρικά τουρνέ, όπου πάνω στη σκηνή επαναλαμβάνουν τις πιο κωμικές σκηνές από τις ταινίες που γύρισαν.

  Υπήρξαν και εντάσεις ανάμεσά τους, όχι όμως ιδιαίτερα σοβαρές. Για μια στιγμή απειλήθηκε η σχέση τους, όμως στο τέλος του έργου τους βλέπουμε να φτάνουν μαζί με τις γυναίκες τους στην Ιρλανδία για ένα τουρνέ, όπου πλήθος κόσμου τους υποδέχεται με ενθουσιασμό στην αποβάθρα. Ήταν και η τελευταία τους εμφάνιση καθώς τα προβλήματα του Όλι με την καρδιά του άρχισαν να γίνονται σοβαρότερα, και λίγο αργότερα τον οδήγησαν στο θάνατο.

  Έμαθα και κάτι ακόμη: ενώ ο Όλι έχει τον πρώτο λόγο στην οθόνη, ο Σταν, από τα παρασκήνια, γράφει τα έργα τους και σκαρφίζεται τα κωμικά επεισόδια.

  Πολύ καλοί στην ερμηνεία τους οι δυο ηθοποιοί, μιμούμενοι με εξαιρετική πιστότητα το διάσημο δίδυμο.

John S. Baird, Stan & Ollie (2018)

  Είδα με συγκίνηση την ταινία, καθώς το δίδυμο αυτό είναι από τα αγαπημένα μου. Και, θα το ξαναγράψω άλλη μια φορά: σε μια κωμωδία με ενδιαφέρει κυρίως το πόσο γελάω και δευτερευόντως τα υπάρχοντα μηνύματα. Τσακωνόμουν, θυμάμαι, πριν δεκαετίες στο «Κέντρο Ζωής και Πολιτισμού», επιμένοντας να τους τοποθετώ δίπλα στον Τσάπλιν.

  Η ταινία τούς παρακολουθεί στη μεγαλύτερη διάρκειά της όχι στις μέρες της δόξας τους αλλά στις μέρες του απόηχού της. Οι ήρωές μας, μετά το 1950, δεν έχουν πια πιθανότητα να γυρίσουν ταινίες. Μια απόπειρα να βρουν χρηματοδότη για μια παρωδία του Ρομπέν των Δασών, παρόλο που ξεκινάει με υποσχέσεις και καλούς οιωνούς, δεν θα ευοδωθεί τελικά. Μένουν όμως τα θεατρικά τουρνέ, όπου πάνω στη σκηνή επαναλαμβάνουν τις πιο κωμικές σκηνές από τις ταινίες που γύρισαν.

  Υπήρξαν και εντάσεις ανάμεσά τους, όχι όμως ιδιαίτερα σοβαρές. Για μια στιγμή απειλήθηκε η σχέση τους, όμως στο τέλος του έργου τους βλέπουμε να φτάνουν μαζί με τις γυναίκες τους στην Ιρλανδία για ένα τουρνέ, όπου πλήθος κόσμου τους υποδέχεται με ενθουσιασμό στην αποβάθρα. Ήταν και η τελευταία τους εμφάνιση καθώς τα προβλήματα του Όλι με την καρδιά του άρχισαν να γίνονται σοβαρότερα, και λίγο αργότερα τον οδήγησαν στο θάνατο.

  Έμαθα και κάτι ακόμη: ενώ ο Όλι έχει τον πρώτο λόγο στην οθόνη, ο Σταν, από τα παρασκήνια, γράφει τα έργα τους και σκαρφίζεται τα κωμικά επεισόδια.

  Πολύ καλοί στην ερμηνεία τους οι δυο ηθοποιοί, μιμούμενοι με εξαιρετική πιστότητα το διάσημο δίδυμο.