Zhang Yimou, Να ζεις (活着, 1994)

Zhang Yimou, Να ζεις (活着, 1994)

  Η ταινία είναι μεταφορά ενός μυθιστορήματος του Yu Hua, που έχει τον ίδιο τίτλο. Υποθέτω ότι ο συγγραφέας αυτός ανήκει στην «γενιά των πληγωμένων» που τόσο επηρέασε την 5^η κινηματογραφική γενιά στην οποία ανήκει ο Γιμόου, και η οποία έχει σαν θέμα στα έργα της τις διώξεις που υπέστησαν διανοούμενοι και κομματικά στελέχη κατά τη διάρκεια της Πολιτιστικής Επανάστασης. Δεν αποτελεί έκπληξη λοιπόν το ότι δεν επιτράπηκε η προβολή της στην Κίνα, και ακόμη λιγότερο αν σκεφτούμε ότι στη Ρωσία απαγορεύτηκε «Ο θάνατος του Στάλιν», μια κωμωδία που σατίριζε το Στάλιν, ενώ το ΚΚΣΕ είναι πια παρελθόν.

  Ο Ge You είναι πλούσιος, όμως είναι και αθεράπευτα τζογαδόρος, μόνιμο ζήτημα προστριβών με τη γυναίκα του την Γκονγκ Λι. Στο τέλος θα χάσει το αρχοντικό του στα ζάρια. Θα ζήσει κάνοντας τον καραγκιοζοπαίχτη (εννοούμε τον χειριστή θεάτρου σκιών). Θα στρατολογηθεί και από τους εθνικιστές και από τους κομμουνιστές. Μετά το τέλος του πολέμου θα ζήσει μια φτωχική ζωή, ενώ αυτός που του πήρε το αρχοντικό θα εκτελεστεί σαν πλούσιος αντεπαναστάτης.

  Θα ζήσουν και άλλους κλυδωνισμούς. Θα χάσουν πρώτα το γιο τους σαν συνέπεια του «Μεγάλου άλματος» (για την γρήγορη εκβιομηχάνιση της Κίνας) και την κόρη τους εξαιτίας των συνεπειών της Πολιτιστικής Επανάστασης. Μετά τη γέννα της είχε ακατάσχετη αιμορραγία, και στο νοσοκομείο υπήρχαν μόνο νοσοκόμες που δεν ήξεραν πώς να την αντιμετωπίσουν. Οι γιατροί είχαν διωχθεί σαν αντεπαναστάτες. Ένας που έφεραν από τη φυλακή δεν μπόρεσε να βοηθήσει. Καθώς ήταν νηστικός τρεις μέρες, καταβρόχθισε και τα επτά ψωμάκια που του έδωσαν με αποτέλεσμα να κοντέψει να πεθάνει. Στο τέλος της ταινίας τους βλέπουμε μαζί με τον γαμπρό τους και τον εγγονό τους στον τάφο της.  

   Το «Να ζεις» είναι από τις ταινίες του Γιμόου που μου άρεσαν περισσότερο.  

  Η προηγούμενη ανάρτησή μας ήταν για την ταινία «Τσιουτζού, μια γυναίκα της Κίνας».