Από σήμερα στους κινηματογράφους
σε επανέκδοση.
Ποια είναι η
Καμπίρια;
Μια πόρνη.
Γιατί οι νύχτες της
και όχι οι μέρες της;
Γιατί τις νύχτες
εργάζεται προσπαθώντας να ψαρέψει πελάτες, όχι τις μέρες.
Βέβαια δεν γίνεται
να υπάρχουν νύχτες χωρίς μέρες, αλλιώς θα ήταν σαν τον χειμώνα του βόρειου
Πόλου. Έτσι έχουμε και τις μέρες της Καμπίρια.
Την πρώτη μέρα ο
φίλος της της βουτάει την τσάντα μέσα στην οποία έχει πολλά χρήματα και τη
σπρώχνει στο ποτάμι. Δεν ξέρει κολύμπι, οι μεγάλοι που παρακολουθούν είναι
απρόθυμοι να πέσουν στο νερό, τελικά πέφτουν κάτι παιδιά και τη σώζουν.
Δεν είναι όμως όλοι
σαν τον φίλο της αυτόν.
Παρά λίγο να
τελειώσει υπέροχα τη βραδιά της με τον διάσημο ηθοποιό αν δεν κατέφτανε η φίλη
του.
Η ταινία τελειώνει
περίπου κυκλικά, με το μοτίβο της αρχής να επαναλαμβάνεται, όχι πανομοιότυπο,
όμως πολύ πιο συγκινητικά.
Εξαιρετική και αυτή
η ταινία του Φελίνι παρόλο που παρουσιάζει τις πόρνες με το στερεότυπο που επικρατεί
στην κοινωνία γι’ αυτές τις γυναίκες, κάτι που κάνουν οι περισσότεροι, όχι όμως
και ο Τολστόι στην «Ανάστασή»
του. Μήπως γιατί πρόκειται για ρωσίδες πόρνες; Παρόλα αυτά η ερμηνεία της
Τζουλιέτα Μασίνα είναι φανταστική, μου άρεσε πολύ περισσότερο από ότι στο «La strada». Θα έλεγα ότι
κυριολεκτικά «κλέβει» την παράσταση από τον άντρα της τον Φελίνι, όπως
φαντάζομαι, «έκλεψε» και την καρδιά του.
No comments:
Post a Comment