Bora Dagtekin, Fuck you Gohte (2013)

Bora Dagtekin,  Fuck you Gohte (2013)

  Αυτή η ταινία μου άρεσε περισσότερο από αυτές που έχω δει μέχρι τώρα. Και μου θύμισε την ταινία «To sir with love», που είχα δει στα φοιτητικά μου χρόνια.

  Ο Τσέκι έχει μόλις αποφυλακισθεί, αφού εξέτισε ποινή φυλάκισης 13 μηνών. Είχε κάνει μια ληστεία. Τα κλοπιμαία τα έκρυψε μια φίλη του πόρνη στη αυλή ενός σχολείου. Του δίνει τις συντεταγμένες στο κινητό. Αυτός πάει να τα βρει, κοιτάζοντας το κινητό του, και πέφτει πάνω σε μια τζαμαρία.

  Τι είχε συμβεί;

  Πάνω από το μέρος όπου τα είχε κρύψει η φίλη του έχουν στήσει λυόμενες αίθουσες.

  Τι σκέφτεται να κάνει;

  Πρέπει να βρει πρόσβαση στο σχολείο. Σαν από μηχανής θεός του έρχεται η προκήρυξη για μια θέση εργασίας, αναπληρωτή καθηγητή. Πλαστογραφεί πιστοποιητικά και την παίρνει. Και θα αρχίσει να σκάβει. Όμως πρέπει να μπει και σε αίθουσα διδασκαλίας, να διδάξει. Αναλαμβάνει μια τάξη με τα πιο ατίθασα παιδιά, που είχαν βγάλει το λάδι σε μια καθηγήτρια-ναι, εκείνη με την οποία θα πλεχθεί το ειδύλλιο.

  Και τα κατακτά. Δεν έχει νόημα να μπούμε σε λεπτομέρειες, να αφηγηθούμε σπαρταριστά επεισόδια. Να αναφέρουμε μόνο ότι κατάφερε να τα φτιάξει η μαθήτρια με τον συμμαθητή της με τον οποίο ήταν ερωτευμένη. Η φίλη του την μακιγιάρισε και την έκανε κούκλα.

  Και το τέλος δεν γίνεται να είναι πιο happy. Βρίσκει τα λεφτά, πληρώνει τα χρέη του, τα υπόλοιπα τα δίνει δεν θυμάμαι πού, τα φτιάχνει με την καθηγήτρια και η διευθύντρια του βγάζει ψεύτικο πτυχίο για να διδάσκει στο εξής στο σχολείο (θυμήθηκα το «Falsificator», του Goran Markovic, μια επίσης απίθανη κωμωδία).

  Και μια ατάκα: Με τέτοιους ατίθασους μαθητές που έχουμε σήμερα, πρέπει να είναι κανείς εντελώς μ@λ@κ@ς για να θέλει να γίνει καθηγητής.

  Δίπλα στα γράμματα τέλους υπάρχουν σκηνές που επαναλήφθηκαν, γιατί οι ηθοποιοί δεν κρατιόντουσαν και ξεσπούσαν στα γέλια. Πρέπει να το γλέντησαν αρκετά στα γυρίσματα της ταινίας.

  Ο Bora Tagtekin είναι κι αυτός τουρκικής καταγωγής, όπως και η Yasemin Şamdereli (πιο κάτω). Οι δυο από τις δέκα καλύτερες κωμωδίες γυρίστηκαν από σκηνοθέτες τουρκικής καταγωγής. Η απουσία του Fatih Akin όμως μου είναι αισθητή.