Wednesday, November 6, 2019

Sergei Loznitsa, Maidan, (2014)


Sergei Loznitsa, Maidan, (2014)


  Τα ντοκιμαντέρ δεν βρίσκονται στην κορυφή των προτιμήσεών μου, όμως αποφάσισα να δω το «Maidan», επειδή η «Δύναμη της αλήθειας» που προβάλλεται από αύριο αποτελεί κατά κάποιο τρόπο το sequel του.
  Μα πέρασαν και από την Ουκρανία οι τούρκοι; Το μεϊντάνι είναι τούρκικη λέξη, και θα πει πλατεία. Την πλατεία του Νικηφόρου Φωκά στο Ηράκλειο τη λένε ακόμη μεϊντάνι.
  Στην πλατεία αυτή συνέβησαν πολύ πιο συγκλονιστικά γεγονότα από ό,τι σε μας στο Σύνταγμα με τους αγανακτισμένους και στην πλατεία Τιάν Αν Μεν με τους εξεγερμένους φοιτητές. Εδώ, διαβάζουμε στα γράμματα τέλους, υπήρξαν εκατό περίπου νεκροί, άλλοι τόσοι εξαφανισμένοι και εκατοντάδες τραυματίες. Αποτέλεσμα; Στις 22 του Φλεβάρη ο πρόεδρος Γιανούκοβιτς το έσκασε στο εξωτερικό. Αν και, έκανα τη σκέψη λίγο μετά, πιθανόν να τον «έσκασαν» οι στρατηγοί. Δεν αποκλείεται να του είπαν: ή φεύγεις ή σε συλλαμβάνουμε. Με τέτοιο λουτρό αίματος ήταν αδύνατο να παραμείνει όχι μόνο στην εξουσία, αλλά και στη χώρα.
  Η ταινία εξελίσσεται όπως το θέατρο Νο, με την τριμερή δομή jo-ha-kyu, έκθεση-ανάπτυξη-κορύφωση, που διακρίνεται για τον επιταχυνόμενο ρυθμό της.
  Στην αρχή βλέπουμε τη συγκέντρωση του πλήθους, και διάφορους να ανεβαίνουν στις εξέδρες και να εκφωνούν λόγους ή να διαβάζουν ποιήματα. Ακούμε και τραγούδια, ανάμεσα στα οποία και το Bella ciao, με ουκρανικούς, προσαρμοσμένους στην περίσταση  στίχους. Στη συνέχεια βλέπουμε τις πρώτες αψιμαχίες με τους αστυνομικούς. Τέλος, οι συγκρούσεις με τους νεκρούς. Οι αστυνομικοί χρησιμοποιούν αληθινά πυρά, ενώ σε διάφορες στέγες υπάρχουν ελεύθεροι σκοπευτές που πυροβολούν το πλήθος. Βλέπουμε τα φέρετρα και μια κηδεία. Το τελευταίο αυτό μέρος είναι ιδιαίτερα συγκλονιστικό.
  Ο Λοζνίτσα δεν περιφέρεται με την κάμερά του, τη στήνει σε σημεία και κινηματογραφεί, χωρίς πανοραμίκ και τιλτ. Καμιά φορά ζουμάρει. Αυτό μου άρεσε ιδιαίτερα, γιατί σε ταινίες που η κάμερα περιφέρεται, ζαλίζομαι. Είπαμε, εκτός από ειδολογικές και θεματικές προτιμήσεις, έχω και υφολογικές.
  Ακούσαμε και ένα σύνθημα που μας άρεσε: Οι αστυνομικοί είναι με τον λαό, οι μπάτσοι με τον μπάσταρδο.
 

No comments:

Post a Comment