Pascale Pouzadoux, De l'autre côté du lit (2008)

Pascale Pouzadoux, De l'autre côté du lit (2008)

 

  Μετά από δέκα χρόνια γάμου η Αριάν (Σοφί Μαρσώ) νοιώθει να πνίγεται. Εκτός από την εργασία της (πουλάει κοσμήματα) έχει και τις υποχρεώσεις του σπιτιού. Διαμαρτύρεται, ο Ουγκώ (Ντάνι Μπουν) δεν φαίνεται να την καταλαβαίνει, σιγά τις υποχρεώσεις! Έτσι νομίζεις; Ας αλλάξουμε ρόλους λοιπόν, εσύ αναλαμβάνεις τα καθήκοντά μου κι εγώ τα δικά σου (είναι στέλεχος σε μια εταιρία). Και, στο εξής, θα κοιμάσαι «Από την άλλη μεριά στο κρεβάτι» (ο τίτλος).

  Για να είναι αποτελεσματικοί στα νέα τους καθήκοντα θα προσλάβουν ένα σύμβουλο. Το συμβόλαιο προβλέπει αδρή αμοιβή.

  Τα κωμικά επεισόδια είναι άφθονα, κυρίως αυτά που έχουν να κάνουν με τον Ουγκώ και τις απελπισμένες του προσπάθειες να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις του νοικοκυριού. Η γυναίκα του τα καταφέρνει καλύτερα. Αλλά και ο ίδιος στη συνέχεια, κάνοντας γλυκά μάτια στις πελάτισσες. Η αφεντικίνα θα τον ρίξει στο κρεβάτι της.

  Αλλά και η Αριάν θα πέσει στο κρεβάτι με έναν όμορφο υπάλληλο, άπαξ. Όταν το μαθαίνει ο Ουγκώ γίνεται πυρ και μανία. Το ίδιο και αυτή, όταν βλέπει τις φωτογραφίες που έβγαλε με την αφεντικίνα. Στο τέλος κατάλαβαν ότι ο γάμος τους κινδυνεύει με αυτό το πείραμα, που όμως τους οδήγησε σε μια καινούρια συνειδητότητα. Επεισοδιακά ο Ουγκώ θα κερδίσει τη συγνώμη της.

  Όμως δεν υπάρχει μόνο ένα χάπι εντ, υπάρχει και δεύτερο, αυτό της πρότασης γάμου του συμβούλου στη μητέρα της Αριάν.

  Απολαυστικότατη κωμωδία, μεταφορά μυθιστορήματος, γέλασα πολύ. Αναρωτιόμουνα αν θα βάλω 7 ή 8 στο IMBb.

  Ήμουν με κολπική μαρμαρυγή. Κατά διαστήματα έψαχνα το σφυγμό μου και διαπίστωνα την αρρυθμία. Με το που τελειώνει το έργο παίρνω την πίεσή μου. Κανονική, χωρίς την καρδούλα της αρρυθμίας. Την ξαναπήρα και την ξαναπήρα, πάει, έφυγε.

  Η ευθυμία που ένοιωθα βλέποντας την κωμωδία φαίνεται ότι λειτούργησε θεραπευτικά. Πρέπει να βλέπω συχνότερα κωμωδίες. Και βέβαια έβαλα 8.

  Μήπως βρισκόμαστε όμως μπροστά στο λογικό λάθος post hoc, ergo propter hoc, μετά απ’ αυτό, άρα εξαιτίας αυτού; Θα μπορούσε να είναι τυχαίο το γεγονός.

  Μετά τη σιέστα βλέπω ότι έχω πάλι αρρυθμία. Όμως χωρίς ταχυπαλμία αυτή τη φορά.

  Την επομένη πηγαίνω στον κάδο ανακύκλωσης τα ανακυκλώσιμα. Γυρνώντας συναντώ την κινέζα της γειτονιάς, που μόλις έχει βγει από το σπίτι της, λίγο πιο πέρα, καμιά πενηνταριά μέτρα από το δικό μου. Νι χάο, της λέω, και αρχίζουμε την πάρλα. Καταλαβαίνει μια χαρά τα κινέζικά μου, έχει σπουδάσει νομική, ενώ άλλοι κινέζοι που συναντώ δεν με καταλαβαίνουν καλά, πιστεύω επειδή μιλάνε το περισσότερο την ντοπιολαλιά τους.

  Μένω εκεί στη γωνία. Πάμε να μου δείξεις. Και πιάνουμε την κουβέντα μπροστά στο σπίτι μου. Εργάζεται ως κτηματομεσίτρια, είναι παντρεμένη με έλληνα, και έχει μια κόρη που πηγαίνει στην τρίτη δημοτικού. Εγώ είμαι φιλόλογος, συνταξιούχος τώρα πια. Μήπως μπορείς να της κάνεις μάθημα; Με αμοιβή εννοείται.

  Είχα καλύτερη ιδέα. Εγώ θα κάνω ελληνικά στην κόρη σου και εσύ θα μου κάνεις κινέζικα.

  Τέλεια, ήμουν ενθουσιασμένος.

  Αυτή την ανταλλαγή μαθημάτων την έκανα πριν κάποια χρόνια, για δυο ή τρία χρόνια, δεν είμαι σίγουρος, με τη Μαριάμ, στο σπίτι της φίλης μας της Ελένης (έμενε στην ίδια πολυκατοικία). Εγώ της έκανα αρχαία ελληνικά (ο παππούς της ήταν καθηγητής αρχαίων ελληνικών), αυτή ρώσικα.

  Ανταλλάξαμε τηλέφωνα.

  Μόλις μπαίνω μέσα στο σπίτι παίρνω την πίεσή μου. Κανονική, χωρίς την καρδούλα της αρρυθμίας. Μετά από πέντε ώρες εξακολουθούν οι σφίξεις μου να είναι κανονικές.

  Και πάλι post hoc, ergo propter hoc;

  Ο Άρθουρ Κέσλερ δεν είναι που έγραψε το βιβλίο «Οι ρίζες της σύμπτωσης»;