James Ivory, Επιστροφή στο Χάουαρντς Εντ (Howards End, 1992

James Ivory, Επιστροφή στο Χάουαρντς Εντ (Howards End, 1992)

 

  Από την Πέμπτη που μας πέρασε στους κινηματογράφους, σε επανέκδοση.

  Η «Επιστροφή στο Χάουαρντς Εντ» είναι η τρίτη μεταφορά μυθιστορήματος του E. M. Foster που κάνει ο James Ivory, μετά το «A room with a view» και το «Maurice». Το «Δωμάτιο με θέα» το θυμάμαι πάρα πολύ καλά, έχω αναφερθεί κάποιες φορές σ’ αυτό, για το μοτίβο του «Ο νεκρός χωρίζει το ζευγάρι». Το «Maurice» δεν θυμάμαι να το έχω δει, ίσως το δω κάποια στιγμή.

  Και βέβαια δεν είναι η πρώτη φορά που βλέπω  την ταινία, θυμάμαι ότι μου άρεσε πάρα πολύ, και με ευχαρίστηση την είδα με την ευκαιρία της επανέκδοσής της.

  Ενώ στο «Δωμάτιο με θέα» κυριαρχεί το romance, εδώ κυριαρχεί το δράμα.

  Το δράμα έχει να κάνει με τις ταξικές διαφορές. Ο Άιβορι δίνει μια καθόλου κολακευτική εικόνα της μεγαλοαστικής τάξης, κυρίως για την υπεροψία της, την περιφρόνησή της για άτομα που βρίσκονται πιο κάτω απ’ αυτήν.

  Βλέπουμε για μια ακόμη φορά το μοτίβο «Τα σύνορα της αγάπης» που όμως μένει ανολοκλήρωτο.

  Όχι, η σχέση ολοκληρώνεται, η Helena Bonham Carter (έπαιζε και στο «Δωμάτιο με θέα») μένει έγκυος, όμως τίποτα παραπέρα. Όσο για τον Άντονι Χόπκινς, τον άντρα της αδελφής της, η αρχική υπεροψία του θα λυγίσει στο τέλος, κάνοντας τη μεγάλη παραχώρηση.

  Πολλοί θα έχετε δει την ταινία, κάποιοι όμως όχι, και δεν θέλω να κάνω σπόιλερ.

  Θίγεται και το θέμα του φαλλοκρατισμού. Συγχωρητέες οι ανδρικές παρεκτροπές, γιατί όμως όχι και των γυναικών;

  Ο άντρας λέει είναι πολυγαμικός.

  Και οι γυναίκες είναι, ας μην αυταπατόμαστε, στην Αφρική το ξέρουν αυτό πολύ καλά, γι’ αυτό και η κλειτοριδεκτομή.

  Εξαιρετικές ερμηνείες, με εκείνη της Έμμας Τόμσον να ξεχωρίζει. Δικαίως τιμήθηκε με όσκαρ καλύτερης ηθοποιού για το ρόλο της.