Richard Schenkman, The man from earth (2007)

Richard Schenkman, The man from earth (2007)

 

  Η ταινία βλέπω ότι έχει ψηλή βαθμολογία στο IMDb 7,9. Είναι μια ακόμη περίπτωση ταινίας χαμηλού προϋπολογισμού που έγινε επιτυχία. 

  Γιατί χαμηλού προϋπολογισμού;

  Γιατί σχεδόν όλη η δράση τοποθετείται σε ένα δωμάτιο.

  Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι διασκευάστηκε σε θεατρικό έργο.

  Ο καθηγητής John Oldman δίνει ένα αποχαιρετιστήριο πάρτι. Παραιτείται από τη θέση του σαν καθηγητής, μετά από δέκα χρόνια, και ψάχνει για άλλα.

  Μα γιατί;

  Τους λέει ότι στην πραγματικότητα είναι ένας άνθρωπος των σπηλαίων, γεννήθηκε πριν 14.000 χρόνια, και όλο αυτό το διάστημα βρίσκεται στη γη, προσαρμοσμένος κάθε φορά στην εκάστοτε εποχή.

  Μήπως είναι τρελός;

  Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία.

  Φωνάζουν ένα ψυχίατρο να τον εξετάσει.

  Και το πιο κουφό: μια από τις μορφές με τις οποίες εμφανίστηκε στη γη είναι αυτή του Ιησού.

  Και η ανάληψή του;

  Μα αφού είχε μαθητεύσει σε ινδούς γκουρού, ήξερε να απενεργοποιεί τις ζωτικές λειτουργίες του σώματός του. Θεωρώντας τον νεκρό τον κατέβασαν από το σταυρό. Και φυσικά επανήλθε στη ζωή.

  Παρέλειψε όμως πράγματα.

  Ήταν καταταλαιπωρημένος πάνω στο σταυρό. Δεν άντεξε, μετά από σαράντα μέρες πέθανε, πραγματικά αυτή τη φορά. Κοντά του ήταν ο Ιάκωβος και ο Ιωάννης.

  Και τι σκαρφίστηκαν.

  Τον έθαψαν στα γρήγορα γρήγορα, κανείς δεν το πήρε χαμπάρι, και διέδωσαν ότι αναλήφθηκε στους Ουρανούς.

  Ένα μεγάλο μέρος της συζήτησης είναι για τις θρησκείες, πόσο παλαιότερες θρησκευτικές παραδόσεις επηρέασαν μεταγενέστερες θρησκείες, πόσα κοινά έχει ο βουδισμός με τον χριστιανισμό, κ.ά.

  Θυμάμαι σε ένα κινέζικο ντοκιμαντέρ είδα έναν επιτάφιο. Και δεν ήταν χριστιανική τελετουργία. Προφανώς πρόκειται για διάχυση, σύμφωνα με τη θεωρία του λειτουργισμού της κοινωνικής ανθρωπολογίας. Για παράλληλη εξέλιξη, το βλέπω χλωμό, αν και δεν αποκλείεται.

  Τελικά;

  Τελικά τους αποκάλυψε ότι όλη αυτή την ώρα τους δούλευε.

  Όχι, δεν τον έπνιξαν, αλλά θα είχαν κάθε δικαίωμα.

  Δεν μου άρεσε το έργο, ήταν μια θεωρητική συζήτηση με διάσπαρτα δραματικά επεισόδια (όπως όταν ο ψυχίατρος πήγε να τον πυροβολήσει), συζήτηση που μου ήταν αδιάφορη. Ευτυχώς είχε happy end. Ο John ανταποκρίθηκε στον έρωτα μιας γυναίκας της παρέας, και την κάλεσε να τον ακολουθήσει.