Κώστα Κολημένου, Επιστροφή στην κανονικότητα (2022)

Κώστα Κολημένου, Επιστροφή στην κανονικότητα (2022)

 

  Από σήμερα στο Στούντιο

  Καλοκαίριασε, έχουμε επιστρέψει στην κανονικότητα, αλλά κατά το φθινόπωρο θα ξαναφύγουμε για την μην κανονικότητα.

  Γίνεται αναφορά στον covid στην ταινία, όμως με τη «Επιστροφή στην κανονικότητα» ο Κολημένος εννοεί μια άλλη επιστροφή: την επιστροφή στις ρίζες, και αυτές δεν βρίσκονται πουθενά αλλού παρά στην επαρχία.

  Το αρκαδικό ιδεώδες κάνει κατά διαστήματα την εμφάνισή του στην τέχνη και στη λογοτεχνία, αλλά το ίδιο και η επιστροφή στην άφθαρτη και αμόλυντη επαρχία. Στην ιστορία του ιρανικού κινηματογράφου θα δούμε πάρα πολλές ταινίες που κάνουν αυτή τη σύγκριση, την αγνότητα της επαρχίας με τη διαφθορά που επικρατεί στις πόλεις.

  Βέβαια η ταινία ξεκινάει με την σημασία που έχει δοθεί σ’ αυτή τη φράση, επιστροφή στην κανονικότητα, δηλαδή μακριά από τον covid.

  Η Αγγελική βρίσκεται στην Αγγλία όπου η πανδημία βρίσκεται σε μεγάλη έξαρση. Φεύγει. Πού θα βρει ασφαλέστερο καταφύγιο από ότι στο χωριό της γιαγιάς της;

  Και πηγαίνει.

  Θα την μαγέψει η αγροτική ζωή, θα γνωρίσει ενδιαφέροντες ανθρώπους, θα γνοιασθεί για έναν δυστυχισμένο που σάλεψαν τα μυαλά του μετά από μια ερωτική απογοήτευση, και θα γνωρίσει έναν έρωτα.

  Αλλά κάποια στιγμή θα πρέπει να επιστρέψει στην Αθήνα, στους γονείς της.

  Τελικά τι θα γίνει με τον έρωτά της;

  Α, όλα κιόλα, εγώ σαν τον Ποκοπίκο είμαι τάφος στα μυστικά, δεν θα κάνω σπόιλερ. Όμως είναι εύκολο να το φανταστείτε από αυτά που έγραψα πιο πάνω. Αν πάλι έχετε αμφιβολίες, μπορείτε να πάτε να δείτε την ταινία, είναι πάρα πολύ καλή.

  Την είδα και με έπιασε η νοσταλγία για το χωριό μου. Μετρώ μέρες.

  Θυμάμαι που, μαθητής, αγόραζα τη Μάσκα, όμως όχι όλα τα τεύχη αλλά αυτά που είχαν καουμπόικα, με τον Γερόλυκο, το Γεράκι, και δεν θυμάμαι ποιους άλλους. Τα αστυνομικά με τον ντετέκτιβ Χ δεν μου άρεσαν.

  Γιατί;

  Διότι ενώ η πλοκή στα καουμπόικα διαδραματίζεται στη φύση, στα αστυνομικά η πλοκή διαδραματίζεται σε αστικούς χώρους, το περισσότερο μέσα σε κτήρια.

  Αυτή η αγάπη μου για τη φύση με ακολουθεί. Μου αρέσουν ταινίες που ένα μεγάλο μέρος της πλοκής τους διαδραματίζεται στην ύπαιθρο. Ένας λόγος που μου αρέσουν οι ταινίες της Naomi Kawase  είναι αυτός, το ότι στις ταινίες της απολαμβάνω το πράσινο.

  Είπαμε ένας λόγος, γιατί η πλοκή στα περισσότερα κινηματογραφικά έργα, με εξαίρεση τα καουμπόικα, τοποθετείται σε αστικά περιβάλλοντα, και ανάμεσά τους υπάρχουν εξαιρετικές ταινίες μεγάλων σκηνοθετών. Να αναφέρω μόνο σαν παράδειγμα τον Μπέργκμαν.