Panah Panahi, The first film (2009)

 Panah Panahi, The first film (2009)

 

  Η «Πρώτη ταινία» είναι η πρώτη ταινία του Πανά Παναχί, γιου του Τζαφάρ στον οποίο και την αφιερώνει. Μικρού μήκους, 27 μόλις λεπτών, μοιάζει με ντοκιμαντέρ, καθώς η κάμερα κινείται νευρικά μέσα στο δωμάτιο. Μπορεί και να είναι, τουλάχιστον σε ένα μεγάλο μέρος της.

  Για μπανιστήρι πήγαιναν και άλλο τους προέκυψε. Στο απέναντι κτίριο, στην ταράτσα, έχει κάνει επιδρομή η αστυνομία και ξηλώνει τις δορυφορικές κεραίες καθώς η δορυφορική τηλεόραση είναι απαγορευμένη από τις αρχές. Πού να προλάβουν όμως να τις ξηλώσουν όλες, θα έπρεπε να κινητοποιήσουν όλη τη δύναμη της αστυνομίας. Τη μια μέρα ξηλώνουν την επομένη εμφανίζονται πάλι σαν τα μανιτάρια.

  Ένας αστυνομικός τους παίρνει μάτι. -Μαλάκα (δεν το είπε έτσι, το μεταφράζω στα ελληνικά), μας είδαν, θα έλθουν να μας συλλάβουν.

  Και πραγματικά, έρχονται και κτυπάνε την πόρτα τους. Δεν τους ανοίγουν. Ένα σκυλί που έχουνε γαυγίζει όλη την ώρα αγριεμένο. -Σίγουρα λείπουν, και άφησαν μέσα το σκυλί, λέει ένας αστυνομικός.

  Οι αρχές δεν καλοβλέπουν τα κατοικίδια ζώα. Μάλλον θα έχουν υπόψη τους σκυλιά σαν αυτό.

  Για να φιλμογραφούν τους αστυνομικούς που ξηλώνουν τις κεραίες καθυστερούν να πάνε στο πάρτι. – Τι στο διάβολο κάνετε και αργείτε; τους παίρνουν τηλέφωνο.

  Πάρτι!!! Πόσο κρασί λογαριάζετε να φέρετε;

  Τα οινοπνευματώδη απαγορεύονται στο Ιράν, και όχι μόνο. Τα απαγόρεψε ο Μωάμεθ.

  Νομίζω ήταν ταινία του πατέρα του, όμως δεν θυμάμαι τίτλο, που οι αστυνομικοί μπούκαραν σε ένα διαμέρισμα καθώς είχαν πληροφορίες ότι θα γινόταν πάρτι.

  Τη θυμήθηκα, είναι το «Crimson gold» (2003)

  Για ποιο λόγο είδα την ταινία.

  Πάει, γέρασα, είδα Παναχί και νόμισα ότι ήταν ο Τζαφάρ. Αυτό, για την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του, το «Hit the road». Εν τάξει, έκανα λάθος, αλλά αποφάσισα παρ’ όλα αυτά να τη δω. Και επί τη ευκαιρία είπα να δω και την «Πρώτη ταινία».