Axelle Ropert, Μικρή μου Σολάνζ (Petite Solange, 2021)

Axelle Ropert, Μικρή μου Σολάνζ (Petite Solange, 2021)

 

  Από σήμερα στους κινηματογράφους

  Πολλές φορές έχω γράψει για το «Περί ορέξεως κολοκυθόπιττα».

  Για πρώτη φορά όμως θα γράψω ότι αυτό βασίζεται στην πρόσληψη.

  Αυτοί που δεν πιστεύουν στο «Περί ορέξεως κολοκυθόπιττα» θα υποστηρίξουν ότι υπάρχουν αντικειμενικοί κανόνες για να κρίνει κανείς, και μια από τις παραμέτρους της πρόσληψης είναι να τους ξέρεις.

  Σίγουρα υπάρχουν, που όμως δεν είναι απόλυτοι.

  Και που αποτελούν μια μόνο παράμετρο της πρόσληψης, και που δεν είναι η πιο σημαντική.

  Σημαντικοί είναι άλλοι παράγοντες, άλλοι περισσότερο μόνιμοι (ιδιοσυγκρασιακοί παράγοντες, γνωστική επάρκεια) και άλλοι λιγότερο (ψυχολογική κατάσταση, κούραση, κ.ά.).

  Μια παράμετρος είναι το πόσο σε αγγίζει το θέμα, που καθορίζεται σε μεγάλο βαθμό από τις ευαισθησίες σου αλλά και από το πόσο σε αγγίζει το θέμα προσωπικά.

  Το θέμα της διαχείρισης από ένα παιδί του χωρισμού των γονιών του, αλλά και η αγωνία των γονιών για το πώς θα διαχειριστεί το χωρισμό τους το παιδί τους, σίγουρα θα αγγίξει περισσότερο χωρισμένους γονείς και παιδιά χωρισμένων γονιών.

  Αυτό είναι το θέμα της ταινίας.

  Δεν υπάρχει σασπένς στη «Μικρή Σολάνζ» της ταινίας. Και εγώ όπως και ο Syd Field θεωρώ ότι το σασπένς είναι ένα μεγάλο ατού σε μια ταινία, για το αν θα αρέσει ή όχι στο κοινό. Όμως φυσικά δεν είναι το μόνο.

  Νομίζω ότι η απουσία σασπένς καθόρισε σε μεγάλο βαθμό τη χαμηλή βαθμολογία της ταινίας στο IMDb, μόλις 6 (Χθες ήταν 5,8 ή 5,9, δεν είμαι σίγουρος).

  Εγώ έβαλα 8.

  Μπορεί να έλλειπε το σασπένς, όμως με συγκίνησε το εκφραστικότατο παίξιμο της Jade Springer και οι διάφορες καταστάσεις που βίωνε εξαιτίας της ψυχολογικής της κατάστασης, με μια κορυφαία που δεν θα την μαρτυρήσουμε.

  Υπάρχουν και χειρότερα.

  Οι γονείς της χώρισαν πολιτισμένα, τους βλέπουμε σαν δυο καλούς φίλους να προσπαθούν να διαχειριστούν τα προβλήματα που δημιούργησε ο χωρισμός τους στην κόρη τους. Άλλες φορές όμως οι γονείς σφάζονται κατά τον χωρισμό.

  Άλλες φορές πάλι το βάρος της απώλειας του ενός γονέα είναι αφόρητη.

  Πραγματική περίπτωση.

  Η μητέρα παράτησε την οικογένεια για τον γκόμενο.

  Ο γιος της ήταν τότε γύρω στην ηλικία της Σολάνζ.

  Όταν έγινε 18 αυτοκτόνησε.

  Δεν ξανάβγαλε από τότε τα μαύρα.

  Οι επιλογές έχουν και το τίμημά τους.

  Νομίζω καταλάβατε, σας συνιστώ ολόθερμα να δείτε την ταινία.