Ιράν

Ιράν

 

Παρακολουθήσαμε απόψε στο Στούντιο, σε δωρεάν προβολή, δυο ιρανικά ντοκιμαντέρ μικρού μήκους, το «Uncolored marriage» και το «Boutique 14». Στο πρώτο διεκτραγωδείται η κατάσταση των σύγχρονων νέων, που από τη μια η οικονομική δυσπραγία δυσχεραίνει το γάμο τους και από την άλλη η συντηρητική κοινωνία δυσχεραίνουν την συνεύρεσή τους. Το δεύτερο, μεγαλύτερο σε μήκος, αναφέρεται στην οικτρή κατάσταση που έχουν περιέλθει μαγαζάτορες ενοικιαστές λόγω των συμβολαίων που έχουν υπογράψει, και που δίνουν το δικαίωμα στον ιδιοκτήτη με την ελάχιστη αφορμή (π.χ. αλλαγή στη διαρρύθμιση) να τους πετάξει στο δρόμο, καρπούμενος και τον «αέρα» ή αλλιώς key money όπως το είδαμε στην αγγλική μετάφραση, και που ήταν υποχρεωμένος να επιστρέψει.

Για τις ταινίες μίλησαν οι αδελφές σκηνοθέτιδες Taravat και Talayeh Atlasi που ήσαν παρούσες, αλλά όχι μόνο. Μίλησαν για την εξέγερση στο Ιράν και για τις αθρόες θανατικές καταδίκες και εκτελέσεις. Η Talayeh, ιδιαίτερα συγκινημένη, αναγκάστηκε να διακόψει κάποια στιγμή την ομιλία της για να συνεχίσει μετά τη διερμηνέα, έχοντας συνέλθει στο μεταξύ.

Ζήτησα από την Taravat, που ξέρει αρκετά καλά ελληνικά (μίλησαν στα αγγλικά γιατί υπήρξαν και αρκετοί μη έλληνες ανάμεσα στους θεατές, ιρανοί κυρίως) να πει δυο λόγια στην κάμερα του κινητού μου για τους έλληνες.