Nikolay Lebedev, Νυρεμβέργη (Нюрнберг, 2023)

Nikolay Lebedev, Νυρεμβέργη (Нюрнберг, 2023)

 

  Από σήμερα στο Στούντιο

  Πολλές φορές οι προσωπικές ιστορίες τίθενται σε πρώτο πλάνο, ενώ άλλες φορές είναι περίπου προσχηματικές για να αναδειχθεί το ιστορικό φόντο. Στην ταινία αυτή θα έλεγα ότι ισοζυγιάζονται.

  Στο τέλος αυτό δείχνεται με ένα πολύ χαρακτηριστικό τρόπο: Πλάνα από την προσωπική ιστορία (θα προλάβει να τη σώσει;) εναλλάσσονται με πλάνα όπου δείχνεται η εκτέλεση με απαγχονισμό των δέκα καταδικασθέντων σε θάνατο ναζί.

  Κεντρικά πρόσωπα είναι ο Ιγκόρ και η Αγάπη (Λιουμπόβ).

  Ο Ιγκόρ, αξιωματικός και μεταφραστής στην αντικατασκοπία, ψάχνει να βρει τον αδελφό του, ζωγράφο. Πρέπει να βρίσκεται στη Νυρεμβέργη, γι’ αυτό ζητάει να αποσπασθεί στις ρωσικές δυνάμεις που βρίσκονται εκεί, όπου θα γίνει η περίφημη δίκη.

  Εκεί θα συναντήσει την Αγάπη.

  Το ειδύλλιο που θα πλεχτεί ανάμεσά τους είναι δεδομένο.

  Δεν έχει νόημα να παραθέσω την πλοκή, που είναι πραγματικά συναρπαστική, με σκηνές μάχης και ανατροπές. Αυτό που θα σχολιάσω είναι το 4.8 της βαθμολογίας της στο IMDb: Μα είναι δυνατόν, μια τόσο εξαιρετική ταινία να έχει τόσο χαμηλή βαθμολογία;

  Μετά κατάλαβα.

  Προφανώς θα έπεσε γραμμή στους νεοναζί να μπουν στο IMDb και να βάλουν ένα αστεράκι, το κατώτερο (το μηδέν δεν υπάρχει σαν επιλογή), ώστε να κατέβει η βαθμολογία.

  Έτσι, αντί για 7 που είχα σκοπό να βάλω έβαλα 10.

  Παρεμπιπτόντως είδαμε πριν πέντε χρόνια και «Το αστέρι» (2002), που αυτό βέβαια έχει πολύ καλή βαθμολογία, 7.