William Wyler, Διακοπές στη Ρώμη (Roman holiday, 1953)

William Wyler, Διακοπές στη Ρώμη (Roman holiday, 1953)

 

  Από σήμερα στους κινηματογράφους

  Και μου άρεσε και δεν μου άρεσε η ταινία.

  Μου άρεσε: τα σύνορα της αγάπης είναι ένα μοτίβο που μου αρέσει.

  Δεν μου άρεσε: Γιατί, ενώ τα σύνορα της αγάπης τα διαβαίνουν οι αγαπημένοι, εδώ ξέρουμε εκ των προτέρων ότι δεν επρόκειτο να τα διαβούν. Πριγκίπισσα αυτή, διάδοχος του θρόνου, γοητευτικός μεν αλλά ένας απλός ρεπόρτερ αυτός.

  Έχει απαυδήσει από τις βασιλικές ετικέτες και τα πρωτόκολλα. Το σκάει, διασκεδάζει (δεν το βλέπουμε), και αυτός τη βρίσκει ολομέθυστη. Να τη βοηθήσει, αλλά όχι και να τη φορτωθεί. Όμως δεν μπορεί να κάνει αλλιώς στα χάλια που βρίσκεται. Την κουβαλάει στο δωμάτιό του, την ξαπλώνει στον καναπέ, χωρίς αυτή να μπορεί να ανοίξει τα μάτια της, μεθυσμένη και μισοκοιμισμένη καθώς είναι.

  Την επόμενη μέρα που έχει συνέλθει θα τους δούμε σε σουλατσάρουν μαζί στη Ρώμη.

  Θα πληρωθεί πανάκριβα το ρεπορτάζ που θα κάνει, όπως και ο φίλος του τις φωτογραφίες του.

  Όμως θα το κάνει;

  Αποζημιώνει το τέλος από την απογοήτευση που το σύντομο αυτό ειδύλλιο δεν θα ευοδωθεί, καθώς, όπως είπα, ήταν καταδικασμένο από την αρχή. Μεγαλόψυχος, δεν θα κάνει το ρεπορτάζ, και μάλιστα χάνει ένα στοίχημα. Μεγαλόπρεπος και ο φωτογράφος, δεν θα πουλήσει τις φωτογραφίες, θα τις της δώσε στη συνέντευξη τύπου που θα δώσει.

  Τι υπέροχη η Όντρεϊ Χέπμπορν! Πόσο μου άρεσε στο «Πρόγευμα στο Τίφανις»! Πρέπει να την ξαναδώ αυτή την ταινία.

  Και τι εξαιρετικός ο Γκρέκορι Πεκ!