Ο προπάππους μου ο Ζωγραφαντώνης

Ο προπάππους μου ο Ζωγραφαντώνης

 

  Κάπου την έχω γράψει την ιστορία αλλά δεν την βρίσκω και την ξαναγράφω.

  Τουρκοχώρι το Κεντρί, έχουν γλέντι οι τούρκοι στην πλατεία του χωριού, νομίζω μόλις είχε τελειώσει το ραμαζάνι. Δεν αφήνουν τον Ζωγραφαντώνη (Αντώνη Ζωγραφάκη) να περάσει με το άλογο (παρεμπιπτόντως, τους Ζωγραφάκηδες τους έλεγαν λόρδους κοροϊδευτικά, γιατί πήγαιναν πάντα καβάλα στα άλογα, ποτέ πεζοί). Αυτός δίνει βιτσά του αλόγου του, και το άλογο διασχίζει την πλατεία περνώντας πάνω από τα τραπέζια. Μπήκε από το δρόμο που βρίσκεται νοτιοανατολικά της πλατείας και βγήκε από το δρόμο που βρίσκεται βορειοδυτικά, και βγαίνει στα βουνά. Οι τούρκοι πυροβολούσαν πίσω του αλλά δεν τον πέτυχε καμιά σφαίρα. Έμεινε στα βουνά κάπου ένα μήνα, μέχρι που να καταλαγιάσει ο θυμός των τούρκων.