Mac Alejandre, Selina’s gold (2022)

Mac Alejandre, Selina’s gold (2022)

 

  Ενισχύθηκε η αντίληψή μου ότι το στόρι κάνει τη διαφορά.

  Σκέφτηκα ότι το στόρι είναι προσχηματικό, για να δείξει ο σκηνοθέτης σκηνές σεξ. Και είναι αρκετές, με τις αρχικές να είναι σαδιστικές.

  Η κοπέλα κλαίει ενώ τη βιάζει ο Τιάγκο. Του την πούλησε ο πατέρας της για να πληρώσει τα χρέη του. Σέρνοντάς την την πήγε στον Τιάγκο, ενώ αυτή τον παρακαλούσε κλαίγοντας να μην την πάει.

  Ο Τιάγκο έχει στη δούλεψή του έναν τυφλό νεαρό. Αργότερα μαθαίνουμε ότι δεν ήταν πάντα τυφλός. Τον είχε πουλήσει ο πατέρας του σ’ αυτόν, αυτός το έσκασε, τον ανάγκασε να επιστρέψει, και ο Τιάγκο τον τύφλωσε.

  Η Σελίνα κάποια στιγμή θα πέσει πάνω στον Τιάγκο και θα αρχίσει να τον φιλάει, προς μεγάλη του έκπληξη. Οι ερωτικές σκηνές που θα δούμε στο εξής δεν έχουν σαδισμό.

  Μήπως υποκρίνεται, έχοντας το σχέδιό της;

  Όχι. Λέει σε κάποιαν ότι είναι τρελή. Καταλαβαίνει ότι αυτό που κάνει είναι τρέλα.

  Ίσως είναι το σύνδρομο «Ταύτισης με τον επιδρομέα», το οποίο περιγράφει ο Βίκτορ Φρανκλ σε ένα βιβλίο του που νομίζω έχει τίτλο «Υπαρξιακή ψυχολογία».

  Ο Τιάγκο, μετά την στροφή αυτή της Σελίνας, μαλακώνει. Της κάνει μάλιστα και δώρα.

  Η ταινία διαδραματίζεται το 1942. Οι γιαπωνέζοι είναι έτοιμοι να καταλάβουν το νησί (Φιλιππίνες). Οι κάτοικοι έχουν ακούσει για τη σκληρότητα των γιαπωνέζων, δεν έχουν καμιά σχέση με τους ισπανούς κατακτητές και τώρα με του αμερικάνους, και εγκαταλείπουν το χωριό. Όπου να ’ναι θα καταφτάσουν.

  Το τέλος είναι όλα τα λεφτά, με τις ανατροπές του.

  Η μητέρα της αυτοκτονεί, με απαγχονισμό.

  Αργότερα θα μάθουμε το γιατί.

  Ο πατέρας της Σελίνας κουβαλάει μεθυσμένο τον Τιάγκο. Αυτός πέφτει κάτω. Και τότε γίνονται οι αποκαλύψεις.

  Ξέρει ότι τα είχε με τη γυναίκα του.

  Ο ίδιος είναι στείρος.

  Η κοπέλα που πηδούσε τόσο καιρό είναι κόρη του.

  Καταλαβαίνουμε τώρα γιατί αυτοκτόνησε η γυναίκα του.

  Επιστρέφοντας σπίτι βλέπει τη Σελίνα να κάνει έρωτα με τον τυφλό νεαρό. -Φύγε μακριά από το παιδί μου, ουρλιάζει.

  -Δεν είναι παιδί σου, είναι σκλάβος σου, λέει η Σελίνα, μην καταλαβαίνοντας ότι εννοούσε αυτή.

  Αρπάζει ένα μεγάλο μαχαίρι και του το καρφώνει στην κοιλιά. Σαν άλλος Οιδίποδας σκοτώνει τον πατέρα της. Μόνο που ο Λάιος δεν ήξερε ότι τον σκότωνε ο γιος του, ενώ αυτός ξέρει ότι τον μαχαιρώνει η κόρη του.

  Μοιράζει το χρυσάφι του Τιάγκο. Δίνει το μισό στο νεαρό.

  -Δεν το χρειάζομαι, μου αρκεί που είμαι μαζί σου.

  -Με συγχωρείς Ντομέγκ, αλλά δεν μπορούμε να είμαστε μαζί.

  Φεύγει ενώ ο Ντομέγκ τη φωνάζει απεγνωσμένα.

  Στο τέλος τον βλέπουμε στέκεται απελπισμένος, ενώ ένα πλήθος χωριανών που φεύγουν για να γλιτώσουν από τους γιαπωνέζους περνάει ανάμεσά του.

  Προσχηματικό ή όχι το στόρι για να δούμε σκηνές σεξ, η ταινία μου άρεσε πολύ, ιδιαίτερα για το τέλος της, που θυμίζει αρχαία τραγωδία.