Νίκος Παπακώστας, Οργανοποιοί των Εξαρχείων (2023)

 

Νίκος Παπακώστας, Οργανοποιοί των Εξαρχείων (2023)

 

  Από σήμερα στο Στούντιο

  Πολύ ενδιαφέρον ντοκιμαντέρ για τους οργανοποιούς. Αλλά και των Εξαρχείων να μην ήταν, πάλι ενδιαφέρον θα ήταν.

  Εγώ είχα δυο πρόσθετα ενδιαφέροντα να δω το ντοκιμαντέρ. Το πρώτο είναι ότι παίζω και εγώ όργανο, λύρα. Την πήρα από ένα φίλο μου οργανοποιό, ο οποίος μου έκανε και μερικά μαθήματα λύρας.

  Θυμάμαι, ήταν γύρω στο 1985, που ήλθε στο χωριό για να πάρει κατράνια (τα λένε και φοινίκια). Υπήρχαν πολλά χαλάσματα στο χωριό και τα δοκάρια τους ήταν από κατράνι. Το έφερναν από τον Καύκασο ή κάπου εκεί κοντά, έχω ξεχάσει. Το χρησιμοποιούσαν οι αγάδες για τα χαρέμια τους, γιατί μύριζε. Κάνει καταπληκτικό καπάκι λύρας. Είπα στον Σήφη για τα χαλάσματα στο χωριό μου, ήλθε και φόρτωσε τη σχάρα του αυτοκινήτου του κατράνια για να κάνει λύρες για δυο ζωές.

  Ο δεύτερος λόγος είναι ότι πήγαινα συχνά στα Εξάρχεια.

  Στην Καλλιδρομίου με φιλοξενούσε ο φίλος μου ο Θόδωρας, φοιτητής ακόμη (οι αιώνιοι φοιτητές της ΚΝΕ) όταν υπηρετούσα τη θητεία μου. Έφεδρος αξιωματικός, ερχόμουν πολλά σαββατοκύριακα.

  Στη Ζωοδόχου Πηγής είναι το σπίτι της φίλης μου της Λίλας, που φιλοξενούσε για σχεδόν τριάντα χρόνια την ομάδα κοινωνικής ανθρωπολογίας. Δίπλα είναι το βιβλιοπωλείο του εκδότη μου, του Αλέξανδρου Δεσύλλα (εκδόσεις ΑΛΔΕ). Παλιά, για καιρό διασχίζαμε την πλατεία εξαρχείων και πηγαίναμε στην Μπούκα, ένα φτηνό μαγέρικο στη Σολωμού 27. Και δεν ξεχνάω βέβαια τη Ροζαλία, που πηγαίναμε με τη φίλη μου, και όπου δεξιώθηκα την επταμελή στην υποστήριξη του διδακτορικού μου. Ψάχνω να βρω την πρόσκληση, δεν τη βρίσκω. Θυμάμαι όμως ότι έγραψα «Επ’ ευκαιρία του ευτυχούς γεγονότος…σας προσκαλώ στη Ροζαλία… ομάδα αναρχικών θα προστατεύει το κέντρο από τις επιθέσεις της αστυνομίας».

  Στο ντοκιμαντέρ βλέπουμε διάφορους οργανοποιούς να μιλάνε για την τέχνη τους. Μπουζούκια, κιθάρες, μαντολίνα. Όμως ο Παπακώστας το πιο ενδιαφέρον το άφησε για το τέλος: δυο νέοι, ο ένας γιος ενός παλιού οργανοποιού και ο άλλος γαμπρός του, κατασκεύαζαν αρχαιοελληνικά όργανα. Και το πιο ενδιαφέρον: τον ακούσαμε να παίζει μια αρχαιοελληνική λύρα. Ποτέ δεν είχα φανταστεί ότι μπορούν να παίξουν με τέτοια όργανα. Μου άρεσε πάρα πολύ, και πιστεύω ότι και μόνο γι’ αυτό αξίζει να δείτε το ντοκιμαντέρ.