Ebrahim Hatamikia, O σωματοφύλακας (bodyguard, 2016)

 

Ebrahim Hatamikia, O σωματοφύλακας (bodyguard, 2016)

 

  Απόψε παίχτηκε στο Στούντιο, δωρεάν, στα πλαίσια ενός εξαήμερου ιρανικού κινηματογράφου.

  Ο «Σωματοφύλακας» βρίσκεται μέσα στα πλαίσια της ιδεολογικής στροφής του Χαταμίκια.  Δεν είναι πια φλογερός υπερασπιστής της επανάσταση, έχει τις επιφυλάξεις του, χωρίς να φτάνει στις ακραίες καταγγελίες του Jafar Panahi. Αυτό εκφράζεται με το ότι ο σωματοφύλακας, μετά την απόπειρα εναντίον ενός πολιτικού από ένα άτομο που είχε ζωστεί εκρηκτικά, και που στοίχισε τη ζωή μερικών από το πλήθος ενώ άλλοι τραυματίστηκαν, ανάμεσά τους και ο πολιτικός για να υποκύψει αργότερα στα τραύματά του, ζητάει να μην προστατεύει πια πολιτικά πρόσωπα. Αργότερα θα τον ενοχοποιήσουν για ελλιπή προστασία του πολιτικού αυτού.

  Του αναθέτουν την προστασία ενός νεαρού καθηγητή πυρηνικής φυσικής, ο οποίο συμμετέχει σε ερευνητικά προγράμματα.

  Δεν ήξερα ότι δολοφονούν πυρηνικούς επιστήμονες στο Ιράν. Ψάχνω στο διαδίκτυο, και βλέπω ότι μόλις πριν λίγες μέρες, στις 23 του Γενάρη, δολοφόνησαν τον «πατέρα» των πυρηνικών στο Ιράν. Το Ισραήλ βρίσκεται πίσω από τη δολοφονία, υποστηρίζει η Τεχεράνη. Ακόμη, η «Hanas» του Hossein Darabi που προβλήθηκε στο Στούντιο τη Δευτέρα, αναφέρεται στη δολοφονία του πυρηνικού επιστήμονα Dariush Rezainejad.

  Και μια σημαντική ατάκα που άκουσα στην ταινία. Οι πολιτικοί είναι εναλλάξιμοι, όχι όμως και οι κορυφαίοι επιστήμονες.

  Και για άλλη μια φορά βλέπουμε το μοτίβο «Η αρχική αντιπάθεια γίνεται συμπάθεια». Ο νεαρός επιστήμονες δεν θέλει καθόλου την προστασία ενός σωματοφύλακα, και παλιά είχε αρνηθεί, όμως ο σωματοφύλακας αυτός θα του σώσει τη ζωή, με τίμημα τη δική του.

  Διαβάζω στην βικιπαίδεια:  The director of the film stated "some motifs in Bodyguard to recollect his 1999 hit The Glass Agency."

  Για να είμαι ειλικρινής, το μόνο μοτίβο που είδα είναι μια σύγκρουση με την εξουσία.

  Εξαιρετικός στην ερμηνεία του ο Parviz Pastoui, τον οποίο έχω δει σε αρκετές ταινίες.