Mostafa Kiaie, Minstrel (2010)

 

Mostafa Kiaie, Minstrel (2010)

 

  Αποφάσισα να δω τον «Motreb» (τραγουδιστής) του Μοσταφά Κιάγιε όταν διάβασα στη βικιπαίδεια ότι ήταν η μόνη ταινία που ξεπέρασε την «Σαρανταποδαρούσα» μετά από πέντε βδομάδες εισπρακτικά. Και φυσικά επειδή ήταν κι αυτή κωμωδία.

  Στην πραγματικότητα είναι μια κομεντί, δεν έχει το σπαρταριστό χιούμορ της «Σαρανταποδαρούσας».

  Ο πατέρας ήταν προεπαναστατικά πολύ καλός τραγουδιστής. Η επανάσταση έβαλε τέρμα στα όνειρά του. Σχεδόν όλοι οι καλλιτέχνες που είχαν κάνει καριέρα επί Σάχη, για τους ηθοποιούς το ξέρω πολύ καλά, βρέθηκαν στο περιθώριο. Περιορίζεται στο να τραγουδάει σε παρέες και σε γάμους.

  Και ο γιος του και η κόρη του είναι πολύ καλοί τραγουδιστές. Ο γιος του αποφάσισε να το σκάσει στην Αμερική. Η κόρη δεν τον ακολούθησε γιατί δεν ήθελε να εγκαταλείψει τον πατέρα της. Ο γιος στην Αμερική υποκρίνεται ότι έγινε πλούσιος, ότι αγόρασε πολύ καλό διαμέρισμα, όμως στην πραγματικότητα είναι βοηθός μιας διάσημης τραγουδίστριας, κάνοντας και babysitting στο γιο της.

  Η κόρη του του λέει ότι υπάρχει μια πολύ καλή ευκαιρία να τραγουδήσει στην Κωνσταντινούπολη. Να μην την χάσουν.

  Πηγαίνουν με ένα φίλο του βιολιστή. Και εκεί θα συναντήσουν την τραγουδίστρια η οποία θα τραγουδήσει σε μια συναυλία, και που ο γιος του τους είχε πει ότι είναι η αρραβωνιαστικιά του. Λίγο αργότερα θα συναντήσουν και τον γιο του που έχει έλθει. Για να μην αποκαλυφθεί το ψέμα του, την παρακαλεί να υποκριθεί ότι είναι πράγματι αρραβωνιαστικιά του.

  Δεν θυμάμαι κομεντί που να μην υπάρχει romance. To ίδιο και εδώ, η τραγουδίστρια θα αποκρούσει τον ερωτιδέα εργοδότη της, ενώ σιγά σιγά θα αρχίσει να τρέφει αισθήματα για τον γιο.

  Όμως το σχέδιο της κόρης δεν ήταν να τραγουδήσει ο πατέρας της αλλά να τον πάρει και να πάνε στην Αμερική. Έπεσαν πάνω σε έναν απατεώνα trafficker (είχε παρατήσει τον αδελφό της μεσοπέλαγα) και το σχέδιο ναυάγησε.

  Στο τέλος θα δούμε τον πατέρα και την τραγουδίστρια να τραγουδούν στη συναυλία.

  Πρόκειται σίγουρα για μια απολαυστική κομεντί, όμως υποψιάζομαι ότι δεν ήταν ο μόνος λόγος που άρεσε η ταινία.

  Και πρώτα πρώτα υπάρχει το θέμα της μετανάστευσης. Πολλοί Ιρανοί ονειρεύονται να το σκάσουν από το Ιράν. Πριν χρόνια βοήθησα έναν νεαρό Ιρανό που μάθαινε ελληνικά να έλθει στην Ελλάδα. Μου κόλλησε στο facebook. Τον βοήθησα όταν ήλθε με υπηρεσίες και διάφορα. Αλλά όταν με έστησε μια φορά μια ώρα σε ένα ραντεβού, πράγμα που δεν μου το έχει κάνει κανείς μέχρι τώρα, τσατίστηκα και δεν ήθελα να έχω πια καμιά επαφή μαζί του.

  Έχω γνωρίσει Ιρανούς λαθρομετανάστες στην Ελλάδα, έχω δει μάλιστα και ένα σχετικό ντοκιμαντέρ.

  Υπάρχει και κριτική στο καθεστώς αλλά και στην παράδοση.

  Μαθαίνει στη κόρη του όταν ήταν μικρή να τραγουδάει. Η γυναίκα του (μετά έμεινε χήρος) τον αποπαίρνει. -Οι γυναίκες δεν μπορούν να τραγουδάνε.

  Δεν ξέρω αν το ξέρατε αυτό, δεν μπορούν να τραγουδάνε δημόσια.

  Η κόρη του, παντρεμένη, γυρνάει σπίτι. -Θέλω να τον χωρίσω, με κτυπάει.

  Θα είχε ενδιαφέρον μια στατιστική για το πόσο τοις εκατό Ιρανοί κτυπάνε τις γυναίκες τους. Έχω διαβάσει ότι ένας στους τρεις Άγγλους κτυπάει τη γυναίκα του.

  Και θυμήθηκα τον συγχωρεμένο το φίλο μου τον Γιώργο τον Πεθάνη. Του έλεγε ένας Ισπανός ότι δεν νιώθει άνετα αν δεν δείρει, τουλάχιστον μια φορά τη βδομάδα, τη γυναίκα του. -Μόνο μια; του λέει ο φίλος μου. Εγώ τουλάχιστον τρεις.

  Δεν πήρε χαμπάρι ότι τον δούλευε.

  Γιατί είπε στην τραγουδίστρια να πει ότι είναι αρραβωνιαστικιά του;

  Σε ένα live την πήρε το μάτι του πατέρα του και της αδελφής του. Ποια είναι αυτή;

  Για να την πείσει να κάνει την αρραβωνιαστικιά του της λέει: -Στην κουλτούρα μας δεν μπορούν ένας ανύπαντρος άντρας και μια ανύπαντρη γυναίκα να ζουν μαζί.

  Σχολιάζει ο εκπρόσωπος της πρεσβείας βλέποντας τις πρόβες τους. -Δεν είναι νόμιμα τα τραγούδια που τραγουδάτε και δεν είναι καινούρια.

  Αυτό και εγώ δεν το ήξερα, ότι κάποια είδη τραγουδιού (ή ίσως μόνο αυτό) είναι απαγορευμένα στο Ιράν.

  -Είναι η παράδοση. Θα διαφωνήσουν (οι δικοί του). Πώς πάει να παντρευτεί μια γυναίκα που έχει παιδί;

  Να κάτι που δεν ήξερα. Μια διαζευγμένη γυναίκα με παιδί δηλαδή, είναι καταδικασμένη να μείνει ανύπαντρη;

  Ο φίλος του ο βιολιστής: -Έχω υποσχεθεί στον εαυτό μου ότι θα το κόψω το τσιγάρο αν μείνω εδώ (Τουρκία), στην Ελλάδα, στην Αμερική, οπουδήποτε.

  Η Ελλάδα για τους Ασιάτες λαθρομετανάστες είναι ένα αναγκαστικό πέρασμα, αν δεν είναι προορισμός. Προορισμός είναι μόνο για τους από πάνω, Αλβανούς, Βούλγαρους, Ρουμάνους.

  -Σταμάτησε να μου αρέσει, λέει ο βιολιστής, όταν παντρεύτηκε (η τραγουδίστρια που του άρεσε).

  Καλό κι αυτό!

  Εξαιρετική ταινία και αυτή, η τελευταία του Κιάγιε.

  Πάντως σε σχέση με την κριτική στο καθεστώς και στην παράδοση, και το ότι βάζει σαν πρώτο θέμα τη λαθρομετανάστευση των Ιρανών, αναρωτιέμαι αν είναι αυτός ο λόγος που μέχρι τώρα ο Κιάγιε δεν έχει γυρίσει άλλη ταινία, ενώ παλιά γύριζε μια κάθε δυο χρόνια.