Stanley Kubrick, The Killing (1956)

 

Stanley Kubrick, The Killing (1956)

 

  Από χθες στους κινηματογράφους

  Οι κωμωδίες είναι το αγαπημένο μου είδος, αλλά αν είναι κακές με ξενερώνουν. Αντίθετα δεν συμπαθώ τα αστυνομικά, όμως όσο κακά και αν είναι τα βλέπω ευχάριστα. Όμως μια επανέκδοση σίγουρα δεν είναι κακή ταινία, και το «Killing» δεν είναι κακή ταινία, όπως δείχνει και η βαθμολογία της στο IMDb: 7,9.

  Σχεδιάζουν τη μεγάλη κομπίνα, να κλέψουν τα λεφτά του ιππόδρομου.

  Από την παρέα ξεχωρίζουν δύο, ένας άρτι αποφυλακισθείς αφού εξέτισε ποινή πέντε χρόνων και ένας που δουλεύει στον ιππόδρομο. Ξεχωρίζουν, γιατί με αυτούς πλέκεται και το drama στην πλοκή, το αγαπημένο μου είδος μετά την κωμωδία. Ο άρτι αποφυλακισθείς θέλει να πιάσει την καλή και να παντρευτεί την αγαπημένη του που τον υπεραγαπά. Θα είναι η τελευταία του δουλειά. Ο υπάλληλος του ιπποδρόμου υπεραγαπά επίσης τη γυναίκα του, τόσο πολύ που της σκάει για τη μεγάλη δουλειά, όταν του παραπονιέται για μια ακόμη φορά για τη φτωχική ζωή που ζούνε, και πού είναι οι υποσχέσεις του όταν την παντρεύτηκε. Όμως δεν θα της πει λεπτομέρειες, παρά την πίεσή της. Αυτή πηγαίνει και τα λέει στον γκόμενο, ο οποίος σκέφτεται να μην αφήσει να πάει χαμένη η ευκαιρία, να αρπάξει και αυτός κάποια χρήματα.

  Και μετά;

  Όπως καταλήγανε και τα φυλλάδια που μοιράζανε πριν δεκαετίες στους κινηματογράφους που γράφανε δυο λόγια για το έργο…

  Η συνέχεια επί της οθόνης.

  Δεν αντέχω, θα το κάνω  το σπόιλερ.

  Η δουλειά στράβωσε και τους πιάσανε.