Μέθεξη Σωμάτων
Πέρασε μέσα και διηγήθηκε την ιερή σιωπή της,
πώς χρόνια εξομολόγησε την σάρκα του Ανθρώπου,
νέους, γέρους, άθλιους και καταδικασμένους
τον δαίμονα που ζώστηκαν από παιδιά να θρέψουν.
Η νύχτα της τελείωνε ολόιδια με εκείνους,
Μόνη· δίχως πουθενά την κεφαλήν να κλίνει.
Δίχως να κρίνει, έγινε η άγια κολυμπήθρα,
άσπιλο αγγείο που άγγιζαν για λίγο να ξεχάσουν.
Μα δεν ξεχνούσαν τα κορμιά που σύντομα πεινούσαν
και έψαχναν τη θέρμη της ξανά για να εισπράξουν.
Δεν είχε αμαρτήματα, στο ράσο μου να αφήσει
και η ψυχή της έλαμπε σε κάθε κίνησή της.
Το μόνο που ευχήθηκα ήταν να συναντήσει
το σώμα της, που δόθηκε σώμα και αίμα σε άλλους,
μια κολυμπήθρα ή άνθρωπο λίγο να ξαποστάσει.
No comments:
Post a Comment