Καταθέτω το ποίημά μου (ή μάλλον ένα απόσπασμα)
κ’ οι μάνες είναι για να κλαίν’, οι άντρες για να παλεύουν,
τα περιβόλια για ν’ ανθούν των κοριτσιών οι κόρφοι,
το αίμα για να ξοδεύεται, ο αφρός για να χτυπά,
κ’ η λευτεριά για ν’ αστραφτογεννιέται αδιάκοπα!
(από το "Άσμα Ηρωικό και Πένθιμο") του Ελύτη
Καλώ τους:
alef
abbtha
quartier libre
Σταυρούλα Σκαλίδη
Λευτέρη Μπαρδάκο
ange-ta
Εύα Στάμου
Maria Iribarne
Σύλβια
Καλημέρα Μπάμπη και σε ευχαριστώ για την πρόσκληση. Έχω ήδη αναρτήσει ένα ποιήμα, μετά από πρόσκληση του alef. Το αφιερώνω λοιπόν και σε σένα. Η δική σου επιλογή μου άρεσε πολύ!
ReplyDeleteΑγαπημένε Μπάμπη,
ReplyDeleteΑυτό το ποίημα ήταν η μόνιμη απαγγελία μου επι τη 28η Οκτωβρίου. Σε ευχαριστώ που με παρέπεμψες.
Φιλιά
Εύα, χαίρομαι που σου άρεσε η επιλογή μου. Είναι λίγο δύσκολο ο Ελύτης να μην αρέσει.
ReplyDeleteΑγαπημένη μου Ιουστίνη, είναι φαίνεται τα μεγάλα πνεύματα. Αυτό το απόσπασμα μου αρέσει σαν περιεχόμενο, αλλά κυρίως για το εντυπωσιακό εφέ τέλους που έχει. Η τομή στους τρεις πρώτους στίχους δημιουργεί ημιστίχια. Στον τελευταίο όμως δεν υπάρχει τομή μεταβάλλοντας έτσι το ρυθμό σε ένα μαρκόσερτο, βαρύ δεκατετρασύλλαβο.
ReplyDeleteΆργησα - λόγω βαριάς ίωσης! - να τη δω την πρόσκληση, Μπάμπη, ανταποκρίθηκα όμως πάραυτα με Κική Δημουλά. Ευχαριστώ και καλημέρα!
ReplyDeleteΜαρία περαστικά σου. Μακάρι όλες μας οι αρρώστιες να είναι ιώσεις. Θα δω το ποίημα της Δημουλά.
ReplyDelete