Αναμονή, Παλαιστινιακό έργο

Η "Αναμονή" είναι το δεύτερο παλαιστινιακό έργο που βλέπω. Το πρώτο ήταν μια κωμωδία, που την πρωτοείδα μάλιστα στο σινεμά, η "Θεϊκή παρέμβαση" του Ελία Σουλεϊμάν. Το θέμα του είναι η λαχτάρα των προσφύγων για την επιστροφή. Μια ταινία που μας αφορά, καθώς έχουμε κι εμείς τους δικούς μας πρόσφυγες στην Κύπρο που περιμένουν την επιστροφή στις εστίες τους. Παραθέτω ένα κείμενο-παρουσίαση της ταινίας. Να προσθέσω εδώ ότι ένας παλαιστινιακός χορός που παρουσιάστηκε στην ταινία μου θύμισε πολύ τα δικά μας νησιώτικα.
Αντιγράφω το κείμενο από την μια ιστοσελίδα.

ΑTTENTE
Έτος παραγωγής: (2005)
Διάρκεια: 90'
Παραγωγή:Παλαιστίνη-Γαλλία
Παίζουν: Αρίν Ομαρί,Μοχμάουντ Μασάντ,Γιούσεντ Μπαρούντ
Σκηνοθέτης: Ρασίντ Μασαράουι
Σενάριο: Ρασίντ Μασαράουι, Όσκαρ Κρόνοπ
Φωτογραφία: Ζακ Μπές
Μουσική: Ραλφ Ελ Κούρι, Ελι Μπαρμαρ

Προτού φύγει για να ζήσει στο εξωτερικό, ο Άμαντ αναλαμβάνει μια τελευταία δουλειά, να βρει ηθοποιούς για το νέο Εθνικό Παλαιστινιακό θέατρο. Ξεκινάει με την Μπισάν, που θα αναλάβει τις συνεντεύξεις και τον εικονολήπτη Λουμίρ. Ο Άμαντ αναζητά ταλέντα στους πολυάριθμους προσφυγικούς καταυλισμούς της Ιορδανίας , της Συρίας και του Λιβάνου. Για τελευταία φορά ίσως, υποβάλλεται στις ανυπέρβλητες δυσκολίες της ζωής στην Παλαιστίνη: σωματικές έρευνες στα σύνορα και σε σημεία ελέγχου ,οδοφράγματα, συνεχείς εντάσεις. Ο Άμαντ συνειδητοποιεί ότι η μοίρα αυτών των προσφύγων που περιμένουν είναι ίδια με την δική του. Στις οντισιόν, ο Άμαντ καθοδηγεί τους επίδοξους ηθοποιούς να δραματοποιήσουν αυτό που στην ουσία είναι το πεπρωμένο τους: την αναμονή. Τι θα κάνει ο Άμαντ τελικά, θα φύγει για να βρει το μέλλον του ή θα μείνει να σώσει το παρόν του;

Η ταινία Αναμονή του Ρασίντ Μασαράουι αφηγείται την ιστορία του λαού της Παλαιστίνης μέσα από τα μάτια ενός σκηνοθέτη και της κάμερας του. Το φιλμ, που στην ουσία είναι ένα ρόουντ μούβι docu-fiction, διασχίζει τοπία, πρόσωπα, δρόμους, πόλεις με τρόπο ρεαλιστικό, αποτυπώνοντας κυρίως τραγικά ή κωμικοτραγικά συμβάντα στις ζωές των «φιλόδοξων» ηθοποιών, ανθρώπων που στην πλειονότητα τους δεν έχουν την παραμικρή εμπειρία και το μόνο που ελπίζουν είναι να γυρίσουν στην πατρίδα τους. Ο σκηνοθέτης που αρχικά ήταν αντιθέτως σε συγκεκριμένες μεθόδους αλλάζει άποψη και αποφασίζει να κάνει οντισιόν, παρόλο που γνωρίζει ότι θα είναι εντελώς άχρηστες, καθώς το θέατρο δεν πρόκειται να ανεβάσει καμία παράσταση. Έτσι ζητά από τους υποψηφίους «ηθοποιούς» να περιγράψουν την αναμονή. Όπως την βιώνει ο καθένας ξεχωριστά, χωρίς την παραμικρή σκηνοθετική παρέμβαση. Με αποτέλεσμα, η αναμονή των Παλαιστινίων γίνεται μεταφορά που αγκαλιάζει την αναμονή ενός ολόκληρου λαού, την αναμονή ενός τόπου για να κατοικήσουν, την αναμονή της επιστροφής, την αναμονή της ευτυχίας, την αναμονή μιας ειρηνικής συμβίωσης, την αναμονή μιας συνηθισμένης, ανθρώπινης ζωής.

Η ταινία προβλήθηκε με επιτυχία σε πολλά διεθνή φεστιβάλ και μεταδίδεται για πρώτη φορά στην Ελληνική Τηλεόραση.


ΝΕΟ ΣΙΝΕΜΑ ΑΠΟ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
Προλογίζει η Δώρα Αναγνωστοπούλου

Ένα παράθυρο στον κόσμο των πρόσφατων παραγωγών της παγκόσμιας κινηματογραφίας. Μικρά – πολλές φορές άγνωστα – «διαμάντια» που ξεχώρισαν στα διεθνή φεστιβάλ με την προσωπική τους ματιά, την πειραματική τους αφήγηση, την ανατροπή στις κλασικές φόρμες, την ευαισθησία τους στην καταγραφή της