Walter Salles, Ξένη γη

Walter Salles, Ξένη γη(1996)

Σίγουρα δεν είναι όπως ο «Κεντρικός σταθμός» που παρουσιάσαμε πριν κάμποσους μήνες από το blog μας. Πάντως είναι μια ενδιαφέρουσα περιπέτεια, με τους ταλαιπωρημένους νέους να έχουν μπλεχτεί στα γρανάζια κακοποιών. Η φτώχεια, η απελπισία και τα ναρκωτικά είναι αιτίες που μπορούν να σε σπρώξουν εύκολα στο δρόμο της παρανομίας. Οι δυο νέοι στο τέλος θα ξεφύγουν από το κυνήγι των κακοποιών, αφού σκοτώσουν έναν από αυτούς. Η κοπέλα οδηγεί, ενώ ο νεαρός είναι αιμόφυρτος στο διπλανό κάθισμα, και περνάνε τα ισπανικά σύνορα από την Πορτογαλία σπάζοντας την μπάρα σε έναν μικρό συνοριακό σταθμό. Η κάμερα τους δείχνει από μακριά, για πολύ ώρα, ένας από τους κλασικούς τρόπους με τους οποίους τελειώνει μια ταινία.
Και αναρωτιόμαστε: και το βιολί που μέσα του είναι κρυμμένα τα διαμάντια τι έγινε; Μας κορόιδεψε ο σκηνοθέτης;
Και έχουμε ένα εφέ έκπληξης. Εκεί που κανονικά θα έπρεπε να πέφτουν τα γράμματα του τέλους, βλέπουμε ένα φτωχό ζητιάνο να παίζει βιολί. Τελικά η κοπέλα είχε χαρίσει το βιολί σε ένα ζητιάνο, χωρίς να ξέρει για το περιεχόμενό του. Κάποιος απρόσεκτος αναποδογυρίζει τη θήκη που είναι δίπλα. Χύνονται τα διαμάντια σαν χάντρες ψεύτικου κομπολογιού. Οι περαστικοί περνάνε και τις πατάνε. Ίσως κάποιο παιδί, αργότερα, τις ανακαλύψει και τις πάρει για να παίξει. Όμως η ταινία δεν μας το δείχνει.