Κι άλλες μαντινιάδες-το βγόδωμα (σελ. 18)

Το βγόδωμα

Την πρωτοχρονιά ήμουν καλεσμένος στο σπίτι της φίλης μου της Βάσως. Επί τη ευκαιρία της κρατούσα και το βιβλίο μου «Πες της το με μια μαντινιάδα». Το πήραν διάφοροι που ήσαν στην συντροφιά, κάνοντας ζάπιν στις σελίδες του. Το πήρε και η συννυφάδα της με τα δυο χαριτωμένα δίδυμα κοριτσάκια, τη Χριστίνα και τη Μαριάννα, που επέμεναν να μου λένε ανέκδοτα και αινίγματα και να αλλάξω ομάδα. Εγώ τους δήλωνα ότι Ολυμπιακός γεννήθηκα και Ολυμπιακός θα πεθάνω, Παναθηναϊκός δεν γίνομαι με τίποτα.

Κάποια στιγμή, αφού το ξεφύλλισε αρκετά, μου λέει: -Μπορώ να πάρω δυο μαντινιάδες και να τις στείλω σε δυο φίλες μου με το κινητό;

Ρητορική ερώτηση, που έκρυβε όμως ευγένεια, αλλά και κομπλιμέντο.

-Μα φυσικά, της απάντησα. Αλλά είμαι περίεργος να δω ποιες θέλεις να στείλεις.

-Θέλω να στείλω μια σε μια φίλη μου που γέννησε πριν τέσσερις μήνες, και σε μιαν άλλη για να της υπενθυμίσω μια πρόσκληση.

Οι μαντινιάδες ήσαν οι εξής:

Να ζήσεις και να χαίρεσαι την οικογένειά σου

μα πιο πολύ το βγόδωμα που ’πριξε την κοιλιά σου

Αυτή η μαντινιάδα είναι του Διαλλινομιχάλη, που έγραψε τον «Καπετάν Καζάνη» και την «Κριτσοτοπούλα».

Και η δεύτερη

Έλα βρε Μπάμπη Κρητικέ την πρόσκληση την πήρες

έλα να φας ένα λαγό και βάζω εγώ τις μπύρες

Την έγραψε η Marka 13, κατά κόσμον Μαργαρίτα, στο φόρουμ του Λέξημα, σε μια σπαρταριστή συνομιλία που είχαμε με μαντινιάδες. Φαντάζομαι το όνομά μου θα το αντικατάστησε με το όνομα της φίλης της, όπως για παράδειγμα «Έλα βρε φίλη μου Μαριώ…» ή «Έλα Ελένη μου καλή…». Τώρα, αν για την περίσταση φρόντισε να βρει και λαγό, πολύ αμφιβάλλω. Μπορεί όμως να σκέφτηκε ότι η φίλη της θα περίμενε λαγό, και έτσι αντί για τη λέξη «λαγό» να έβαλε τη λέξη «ψητό». Αν και, φαντάζομαι, πολύ θα ήθελε να φτιάξει κάτι άλλο, μουσακά ή παστίτσιο για παράδειγμα, όμως μόνο με το «ψητό» βγαίνει η ρίμα. Ούτε με «κουνέλι στιφάδο» βγαίνει ρίμα, και ας μοιάζει τόσο πολύ το κουνέλι με το λαγό.