70η ιστορία, Ο άρκαλος

70^η ιστορία, Ο άρκαλος

  Τον λένε και ασβό. Το ανακάλυψα μόλις τώρα ψάχνοντας στη google.

  Ποτέ στη ζωή μου δεν είχα δει άρκαλο. Όμως φαίνεται πως τα παλιά χρόνια ενδημούσε, αν όχι σε όλη την Κρήτη, σίγουρα όμως στην ανατολική. Δεν θέλει και ρώτημα από πού πήρε το Αρκαλοχώρι το όνομά του. 

  Θυμάμαι ένα συμμαθητή μου που τον παρανομιάζαμε άρκαλο. Επίσης αν κάποιος κάπνιζε πολύ, λέγαμε πως καπνίζει σαν τον άρκαλο. Όσο κι αν έψαξα στη google δεν βρήκα πώς προήλθε αυτή η παρομοίωση, αν και τη συνάντησα σε ένα κείμενο. Όμως, όπως είπα, άρκαλο δεν είχα δει ποτέ στη ζωή μου. Τώρα μόλις, με την ευκαιρία αυτής της ανάρτησης, βρήκα τη φωτογραφία του στο διαδίκτυο.

  Την 68^η κατωχωρίτικη ιστορία με τίτλο «Το κρασί» την οποία ανάρτησα στο facebook την έκανα κοινοποίηση και στον Γιώργο τον Παραουλάκη, μια και αφορούσε το θείο του τον Νικόλα. Ο Γιώργος, παρεμπιπτόντως, είναι γιος του Κωστή, αδελφού του Νικόλα, που έχει πρωταγωνιστήσει σε πολλές αστείες ιστορίες, κάποιες από τις οποίες έχουμε ήδη αναρτήσει (και έχουν εκδοθεί από την εφημερίδα «Ιεράπετρα 21^ος αιώνας» σε βιβλίο με τίτλο «Εύθυμες κατωχωρίτικες και άλλες ιστορίες»). Ο Γιώργος, αφού με ευχαρίστησε, μου είπε μια ακόμη ιστορία με τον θείο του, την οποία αντιγράφω και επικολλώ ως έχει.

  «Ένας φίλος του, καλοφαγάς να υποθέσω, εμφάνισε προβλήματα υγείας. Πήγε στο γιατρό. Ο μπάρμπας ενδιαφέρθηκε να μάθει.

  -Τι σου είπε ο γιατρός;

  -Ε, δεν έχω τίποτε σοβαρό. Μού είπε να προσέχω και να κάνω δίαιτα.

  -Και τι σου είπε να τρως;

  -Ε, λίγο μοσχάρι, λίγο χοιρινό, λίγο αρνί, λίγο κοτόπουλο, λίγο κουνέλι...

  -Και τι σου ’πε να μην τρως, τον άρκαλο;»