Pedro Pablo
Ibarra, Pulling strings (2013)
Είμαι σινεφίλ και
γράφω μόνο για έργα σινεφίλ. Όμως αυτή τη φορά θα κάνω μια εξαίρεση: θα γράψω
για μια αισθηματική κομεντί, την "Κινώντας τα νήματα" .
Όχι γιατί
πρωταγωνιστεί η Laura Ramsey.
Εξάλλου δεν έχω γράψει για τα τρία θρίλερ της, είδος που απεχθάνομαι, κι ας ήταν
πολύ ωραία, ούτε για άλλες τρεις επίσης ωραίες ταινίες της. Θα γράψω για δυο άλλους
λόγους.
Ο πρώτος είναι ότι προβάλει
μια ιδέα που τη θεωρώ πολύ σημαντική και που θα έπρεπε να την ακολουθούμε πιστά
όλοι οι μπαμπάδες: να είμαστε κοντά στα παιδιά μας.
Στη Laura πάντα
έλειπε ο πατέρας της, διπλωμάτης. Πέθανε μακριά από την οικογένειά του. Ο
μεξικάνος μαριάτσι πάλι θέλει να στείλει την κόρη του στους παππούδες της στις ΗΠΑ.
Είναι φτωχός, χωρίς δικό του σπίτι και τραπεζικό λογαριασμό, η Laura που
εργάζεται στην πρεσβεία δεν θα του δώσει διαβατήριο. Κάποιες συμπτώσεις θα τον
οδηγήσουν σε ένα σχέδιο για να την πείσει. Η εφαρμογή του σχεδίου όμως έχει σαν
αποτέλεσμα να ερωτευθούν ο ένας τον άλλο. Και βέβαια θα αλλάξει γνώμη, δεν
θέλει πια να στείλει την κόρη του στους παππούδες.
Ο μεξικάνος
σκηνοθέτης (στη μισή ταινία μιλάνε ισπανικά) παρουσιάζει με έναν «τουριστικό»
τρόπο το Μεξικό, τον χώρο στον οποίο διαδραματίζεται η ιστορία. Είναι μια χώρα
με διαφορετική κουλτούρα από αυτή των ΗΠΑ.
Αυτός είναι ο
δεύτερος λόγος που θέλω να γράψω για την ταινία: γιατί παρουσιάζει έναν
διαπολιτισμικό έρωτα.
Τέλειωσα με τις ταινίες
τις Laura Ramsey,
αυτές που είχα στο αρχείο μου, τώρα δεν έχω άλλη δικαιολογία, πρέπει να τελειώσω
και τον δεύτερο τόμο του Mein Kampf.
Και υποσχέθηκα ότι θα γράψω γι’ αυτόν.
Τελικά το σκορ είναι 7-6, υπέρ των σινεφίλ
ReplyDeleteΥπέρ των αναρτήσεων, πιο σωστά
ReplyDelete