Από σήμερα στους κινηματογράφους.
Το θρίλερ αυτό είναι αλλιώτικο από τα άλλα.
Υπάρχει ο serial killer ο οποίος τελικά θα εντοπισθεί και
θα συλληφθεί, όχι πριν φάει ένα γερό μπερντάχι, αν και όχι τόσο δυνατό ώστε να
του στερήσει τη ζωή, όπως έκανε στις πέντε γυναίκες πριν τις βιάσει. Όμως η
ταινία δεν εστιάζει μόνο στην αναζήτησή του, αλλά και στην προσωπογραφία των
δύο αστυνομικών, του Velarde και του Alfaro, που προσπαθούν να τον εντοπίσουν. Και όχι μόνο.
Δίνει και μια εικόνα της αστυνομίας ρεαλιστική, όχι την εξιδανικευμένη που
βλέπουμε σε τέτοιου είδους έργα, με τις αντιθέσεις, τις κακίες, την εκδικητικότητα
που επικρατούν ανάμεσα στα μέλη της.
Ο Alfaro είναι παρορμητικός, βίαιος στις
ανακρίσεις αλλά και με τους συναδέλφους του. Αυτό δεν είναι περίεργο, τέτοιος
είναι και ο Jean Reno στην ταινία του Gérard Krawczyk, «Wasabi» (Κληρονομώ την κόρη μου, 2001). Όμως ο Alfaro θα
αντιμετωπίσει μια οικογενειακή κρίση που τον φέρνει στα όρια της συντριβής. Όσο
για τον Velarde, ποιος
σκηνοθέτης θα διανοείτο να παρουσιάσει έναν αποτελεσματικότατο αστυνομικό
τραυλό; Αντιμετωπίζει ειρωνικά σχόλια για τον τραυλισμό του, και κάποια στιγμή
ακόμη και από τον αρχηγό όταν, κατά την αντίληψή του, τα έκαναν θάλασσα με τον
συνάδελφό του.
Υπάρχει κάτι
κοινό που τον συνδέει με τον σήριαλ κίλερ, όμως αυτό θα το μάθετε στο τέλος αν
πάτε να δείτε την ταινία, που εμένα μου άρεσε πάρα πολύ.
No comments:
Post a Comment