Philippe Lioret, Welcome (2009)

Philippe Lioret, Welcome (2009)

  Στο «Είμαι καλά, μη σε νοιάζει» είδαμε τη δύναμη της πατρικής και της αδελφικής αγάπης. Στο «Καλωσόρισες» βλέπουμε τη δύναμη του έρωτα.

  Οι περισσότεροι κούρδοι από το Ιράκ έφυγαν τότε για να ξεφύγουν από τη δίνη του πολέμου. Όμως ο δεκαεφτάχρονος Μπιλάλ έχει έναν άλλο λόγο: θέλει να βρει την αγαπημένη του στο Λονδίνο, όπου έχει φύγει πριν από κάποιους μήνες με τους δικούς της.

  Έχουμε δει και άλλες ταινίες που αναφέρονται στην οδύσσεια των λαθρομεταναστών. Εδώ τους βλέπουμε να είναι συνωστισμένοι στο Καλαί, ψάχνοντας τρόπους για να περάσουν απέναντι, στην Αγγλία. Η απόπειρα του Μπιλάλ μέσω φορτηγού αποτυγχάνει, τους εντοπίζουν πριν τα καταφέρουν να περάσουν. Και ο Μπιλάλ σκέφτεται να δοκιμάσει έναν άλλο τρόπο: κολυμπώντας.

  Οκτώ ώρες κολύμβησης δεν είναι καθόλου εύκολο πράγμα, με το νερό στη θερμοκρασία των 10 βαθμών. Θα κάνει μαθήματα κολύμβησης.

  Ο δάσκαλός του στο κολυμβητήριο θα του συμπαρασταθεί. Και γι’ αυτόν τα πράγματα είναι δύσκολα. Μόλις έχει χωρίσει. Επίσης αντιμετωπίζει και μια άλλη δυσκολία: η βοήθεια προς τους λαθρομετανάστες έχει ποινικοποιηθεί. Θα φυλακισθεί, αλλά θα τον αποφυλακίσουν μέχρι τη δίκη, με την υποχρέωση να δίνει καθημερινά το παρόν στην αστυνομία.

  Μου φαίνεται απίστευτο: είναι σκηνοθετικό εύρημα ή όντως είναι ποινικοποιημένη η βοήθεια στους λαθρομετανάστες στη Γαλλία;

  Περίμενα ένα χάπι εντ όπως και στην προηγούμενη ταινία του Lioret, όμως όχι. Κατάφερε να φτάσει κοντά στις αγγλικές ακτές, αλλά προσπαθώντας να ξεφύγει από ένα σκάφος της ακτοφυλακής πνίγεται. Έτρεξε να προλάβει την κοπέλα του πριν την παντρέψει ο πατέρας της με ένα ξάδελφό του (σάτιρα, ή απλώς για να εξυπηρετηθεί η οικονομία του έργου;).

  Ήταν ο μόνος που κατάφερε να φτάσει τόσο κοντά στις αγγλικές ακτές, διαβάζουμε. Όμως κάποιοι άλλοι σε ένα άλλο στενό, μικρότερο, στο Γιβλαρτάρ, τα καταφέρνουν. Αλλά, όπως μου είπε αγαπητή μου φίλη, καμιά δεκαπενταριά περίπου το χρόνο δεν τα καταφέρνουν. Φαντάζομαι οι μαροκινοί που τα καταφέρνουν είναι πολύ περισσότεροι, γιατί αλλιώς δεν θα άξιζε το ρίσκο.

  Εξαιρετική ταινία, κέρδισε μπόλικα βραβεία. Πιο ύστερα θα αναρτήσουμε και για την τελευταία ταινία του Loiret, «Οικογενειακός φίλος», που προβάλλεται από σήμερα στους κινηματογράφους.