Kei Kumai, Sandaka No. 8 (1974)

Kei Kumai, Sandaka No. 8 (1974)

  Αφού είδαμε την Kinuyo Tanaka σαν ηθοποιό και σαν σκηνοθέτιδα, την ξαναείδαμε σαν ηθοποιό σε μεγάλη ηλικία.

  Το θέμα της ταινίας είναι οι πτωχές κοπέλες που πουλιόντουσαν σαν πόρνες στο εξωτερικό, με την ανοχή της κυβέρνησης, αν όχι με τις ευλογίες. Όταν η Ιαπωνία έγινε μεγάλη δύναμη απαγόρευσε αυτές τις πωλήσεις γιατί αμαύρωναν την εικόνα της στο εξωτερικό.

  Η νεαρή δημοσιογράφος που κάνει έρευνα για το θέμα βρίσκει τη γριά Osaki (πραγματική ιστορία, διαβάζω στο IMDb). Αυτή της εξιστορεί τη ζωή της, πως μετά τη χρεοκοπία των γονιών της πουλήθηκε για τρακόσια yen, δήθεν υπηρέτρια. Όντως δούλεψε στο πορνείο Νο. 8 στο Βόρνεο σαν υπηρέτρια, όμως μετά από ένα χρόνο υποχρεώθηκε να γίνει πόρνη. Ένας έρωτας δεν κράτησε, έκλεισε το πορνείο, βρέθηκε στη Μαντζουρία όπου παντρεύτηκε και έκανε ένα γιο. Όταν πέθανε ο άντρας της ξαναγύρισε στην Ιαπωνία. Ζει φτωχική ζωή στο χωριό. Ο γιος της της στέλνει κάθε μήνα λίγα χρήματα. Η νύφη της ούτε που καταδέχτηκε να έλθει να τη δει, οκτώ τόσα χρόνια. Η άφιξη της δημοσιογράφου που μένει σπίτι της, η οποία της έχει κρύψει την ταυτότητά της, της δίνει μεγάλη χαρά. Ακούγοντας τη δυστυχισμένη ιστορία της νοιώθει τύψεις. Όταν είναι να φύγει ξεσπάει σε κλάματα ζητώντας της συγνώμη. Αυτή δεν βρίσκει τίποτα να της συγχωρέσει, η παρουσία της κοντά της όλο αυτό τον καιρό τη γέμισε χαρά.

  Κάπου έχω και μια ταινία, ντοκιμαντέρ ή μυθοπλασίας δεν θυμάμαι, για τις κινέζες που οι γιαπωνέζοι κατακτητές υποχρέωσαν να δουλέψουν ως πόρνες για τα στρατεύματά τους. Θα πρέπει να ψάξω να τη βρω και να τη δω κι αυτήν. Οι γυναίκες πάντα θύματα, είτε με τους νικητές είτε με τους νικημένους.